Менің қарызым

(аударма)

Қарыздармын
украин ұлы боп жаралғаным үшін-ақ,
Сонау баста тағдыр тегі отырмаған шытынап,
Жер мен суды, қос қанатты аспанды
бізге енші қып бөлген кезде мырзалығы асқан-ды.
Менің қара топырағым, әйел сынды, құнарлы,
тарихтардың қыспағында сыналды.
Қайыстырған шақта біздің сары даланың жонын дән,
сыңғырлайды орақтарым күлкі-әзілден соғылған.
Ауылымды көрші менің - түк еместей жұмағың:
Тоған. Тоғай. Жасыл орман. Өзен. Әнші құрағым.
Жаңа туған айым қандай, сұлу қыздың қасындай,
осы жерге басылмайды кұмарым.
Менің далам - ішкішті емес шеттерінен есірген –
өңкей алып батыр ұлдар өсірген.
Европа жау тигенде тыпырлаған кездерде
мен ем аман алып қалған нөпірден.
Қаным менің оттай өртер жанассаң.
Татарлар да бір кездері бағы асқан
салқын тартқан қанын жасарту үшін
менің сұлу қыздарыма таласқан.
Шырын балын ақтарады бақтарым –
жеміс-жидек, қарбызымның тат дәмін,
әр үйіме еркін ен де, жатсынба –
достың қолын мен ешқашан қақпадым.
Қарыздармын бар әлемге, бағыма,
шараптай ән сіңіріпті жаныма,
сол әніме қосыл сен де, қуат жи –
әуендерім күш құяды қаныңа.
Дін уағыздап кезген емен жер шарын,
туған өлкем - сатылмайтын ар шамым.
Күнім үшін қүрбан етіп тілімді,
қолтығына кіргенім жоқ баршаның.
Қандай бақыт - әлем атты қоғамнан
орныңды алып, еркіндікке оранған.
Тек біреуге - Отансызға -
мен қарыздар болғам жоқ,
ешқашан да бола алман!

БОРИС ОЛЕЙНИК

---