Өлең, жыр, ақындар

Ажал алдындағы хат

  • 02.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1202
(аударма)

Міне, ақын
Сұлтанның
сиясына мала беріп қаламын
өліп кетті — мәңгі жұмды жанарын,
сол ақынның семсер сөзі күштілерді қарыған,
мыс тиын мен былай жазған хат табылды жанынан:
«Тақсыр Сұлтан!
Мен тілімді жұтқанмын,
асқақ жырым ұмытылды, төмендеді күрт халім.
Сенің тұйғын тазыларыңның атымен,
сен не десең, бас иетін қазыларыңның атымен,
ән салғандай кісінесетін тұлпарларыңның атымен,
тотыларды түтіп жейтін сұңқарларыңның атымен
ант етемін алдыңда:
сенің топас болмысыңды баяғыда-ақ білгенім,
сені өңшең ақымақтар көсем етіп жүргенін,
өз басыңды қамшылаумен елдің қамын ұмытып,
жеріміздің байлығымен жемсауыңды жылытып
жүрген даңғой екеніңді айтқаным жоқ ешкімге!
Айналаңда жүргендердің бәрі ақымақ екенін,
тек солардың қолыменен ойлыларды төпедің,
жаныңдағы жарамсақтың біреуін не өзіңді
айтқан болсам жебеп семсер сөзімді,
шабарманың ойып алсын көзімді...»

МУИН БСИСУ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балық

  • 0
  • 0

Бір күні атам ауды алып,
ұстады бір дәу балық.
Жақын келдім қасына,
көрейін деп аударып.

Толық

Жолдағы достар

  • 0
  • 0

Келдім мен астанаға
серік қылып көгілдір арманымды,
тамашалап жағада таңғы ағынды.
Қала жатты оранып боз тұманға.

Толық

Мұнда және онда

  • 0
  • 0

Қуғынға шықты шарқ ұрып, -
жатпайды тыныш жел неге –
сілесі қатты алқынып
жете алмай қара пердеге.

Толық

Қарап көріңіз