Өлең, жыр, ақындар

Шындық

  • 16.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1653
Шындық-ай, ауылың қайда еді,
сен бе деп жердің бар шамын
шатқаяқтап іздеп шаршадым.
Қалмады өлкемнің сай белі.
Анамыз: «Шындық – шың-құзда,
жолы да тайғақ», - деуші еді.
Көз тіктім әрбір жұлдызға,
сол екен дедім мен сені.
Аяғымнан тартып саз балшық,
ұрындым жұтпа сорға да.
Соқпақ іздедім қарды аршып,
кездеспей даңғыл жол дара.
Көлденең айдау жол қанша,
бойында қиқу, көп халық.
Тоқталам, азып тозғанша,
ерсем бе екен деп оқталып.
Шындық-ай, көрініп көздерге,
жар болсаң еді жолдасқа.
Торыққандары көп тоз жерге
жақынырақ қонсаң болмас па?!
Жан дүнием сені жоқтады,
сандалып келем оңбай құр.
Ауылыңның арбайды оттары,
жеткізетін түрі болмай тұр.

1993



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бай болам деп бір демде

  • 0
  • 0

Бай болам деп бір демде,
омақаспа, қарағым.
Ақыл айтсам мін көрме,
құлақ салсаң, жарадың!

Толық

Күлімде деп қинама

  • 0
  • 0

Даңқ күтпе -
ұрыстардан қалған жара сыздатуда
жанымды.
Даңқ күтпе –

Толық

Әзіл

  • 0
  • 0

Жабырқап жүргеннен бе жүдеп кей күн –
елпіл жоқ, меңіреу бір түнектеймін.
«Аспаннан құлап қапты – анау жерде
Күн жатыр!» – десе біреу, дір етпеймін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар