Өлең, жыр, ақындар

Шындық

  • 16.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1519
Шындық-ай, ауылың қайда еді,
сен бе деп жердің бар шамын
шатқаяқтап іздеп шаршадым.
Қалмады өлкемнің сай белі.
Анамыз: «Шындық – шың-құзда,
жолы да тайғақ», - деуші еді.
Көз тіктім әрбір жұлдызға,
сол екен дедім мен сені.
Аяғымнан тартып саз балшық,
ұрындым жұтпа сорға да.
Соқпақ іздедім қарды аршып,
кездеспей даңғыл жол дара.
Көлденең айдау жол қанша,
бойында қиқу, көп халық.
Тоқталам, азып тозғанша,
ерсем бе екен деп оқталып.
Шындық-ай, көрініп көздерге,
жар болсаң еді жолдасқа.
Торыққандары көп тоз жерге
жақынырақ қонсаң болмас па?!
Жан дүнием сені жоқтады,
сандалып келем оңбай құр.
Ауылыңның арбайды оттары,
жеткізетін түрі болмай тұр.

1993



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаным пәк, аппақ едім

  • 0
  • 1

Жаным пәк, аппақ едім
балауыз балапандай,
күлімкөз, мақпал ерін,
күлкімнен таң атардай.

Толық

Өтірікші

  • 0
  • 0

Маран деген баланың
көрсеңдер ғой бөскенін:
"Қақпаға доп саламын
өзімен-ақ өкшенің!

Толық

Кей ісің ойға салар мұң

  • 0
  • 0

Кей ісің ойға салар мұң,
өткенді шолсаң сағына.
Жақсылық жасау – адамның
нәр берер кейін жанына.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар