Өлең, жыр, ақындар

Табиғат – дала

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 3178
Табиғат – дала
бір сәт
анашым, саған ұсап
күрсінеді, солады,
бұр атады,
тіршілікті жалғайды ана – құрсақ.
Кейде мұңды,
кейде шат өң-іреңі,
қабырғасы,
күрсінсе, сөгілері,
әр құбылыс, әр сәті,
бар болмысы
менің ұлы анам боп көрінеді.
1978



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәулелі іңір

  • 0
  • 0

Қырдағы қара бұйра іңір қандай!
Жұтасың тыныштығын дымың қанбай.
Бұйыққан ауа жетпей қайран кеуде,
кәусарын қыр кешінің сімір балдай!

Толық

Мен өзімнің жауларымды өле қал деп ешқашан қарғамаймын

  • 0
  • 1

Мен өзімнің жауларымды өле қал деп ешқашан қарғамаймын,
Не өксітіп кетсін деп армандаймын.
Қайғы болсын дер едім жан ашығыш, ойшылдау боп кетесің барда қайғың.

Толық

Қыр келбеті

  • 0
  • 0

Сеңсең тон, саптама етік, түлкі тымақ,
тазы ертіп аңшы шықты, бүркітін ап.
Омбы қар. Қыстау маңы жайбарақат.
Қарайды айналаға Күн шытынап.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер