Өлең, жыр, ақындар

Андрей Шеньеден

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 575
Мен майданда мерт болармын мәңгілік,
Иә болмаса ел кезермін қаңғырып.
Мүмкін тіпті сұм өсектен түңіліп,
Жұрт алдында жаудан тауым жығылып,
Ар-намыстан арылмайтын дерт қонып,
Әдейі өзім жанып кетсем өрт болып;
Тақпа кінә жаны күйген балаға,
Жалынамын — жазба мені табаға.
Көп қинадым, жыла мейлің, бишара,
Құдай сүйер қылығым жоқ, не шара.
Өр дұшпанды өшіктірген өзіммін,
Алсын кегін, бірақ шыны сөзімнің:
Жауыз емен, солай болды тағдырым,
Шындық үшін қидым елге барлығын;
Жады қауым алып әбден еркімді,
Діңкем құрып, бұза алмадым сертімді.
Жасадым мен жұртқа көбін залалдың,
Бірақ, жаным, сен дегенде адалмын.
От ішінде жүрсем де ылғи мен жүдеп,
Сені ғана сүйдім ғой тек елжіреп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Білмей-ақ қойсын бұл әулет

  • 0
  • 0

Білмей-ақ қойсын бұл әулет
Құпия менің сырымды;
Ұжданым, тәңірім білер тек
Сорлаған, сүйген күнімді!..

Толық

Жаңбырдан соңғы кеш

  • 0
  • 0

Қараймын мен терезеге:
Кешкі шапақ сөніп жатыр,
Шатыр менен кенереге
Соңғы нұрын төгіп жатыр.

Толық

Баллада

  • 0
  • 0

Мекендеп Бургос жолын жүр деседі
бір сопы дара, тағы.
Күбірлеп тек құдаймен тілдеседі
еске алып садақаны.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар