Өлең, жыр, ақындар

Күй... өкініш

  • 05.06.2022
  • 0
  • 0
  • 546
Сүйріктей саусақ... ішектен үндер төгіліп,
Жарты Шар — шанақ нұр сеуіп, аспан сөгіліп
Сиқыршы жас қыз санаңды билеп әкетсе
Заманға сонау сенімен бірге шегініп.
Мыңдаған жылдар... күйменен кетсең аралап,
Жауласқан бауыр ... жаныңды қатты жаралап
Ғұмыры баба... не деген толы өкініш,
Жасисың налып, жүрекке батып қара дақ.
Бір сәтте күйші жиғызса есті қайтадан,
Ойлама шырақ, заманнан мынау жай табам.
Өкініш толы — мирас боп қалар ұрпаққа,
Тек әттең... әттең... көп пе екен кісі байқаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табиғат – Адам

  • 0
  • 0

Табиғаттың өзі барлық заманда
Ұқсайды да тұрады ылғи адамға.
Түрі-түсі, мінез-құлқы аумайды,
Қысың – ашу, жазың – күлкі содан ба?

Толық

Өтелмес бұл өмірде қарыздармын

  • 0
  • 0

Тербетіп талай мені таң атырдың,
Қаның мен жаныңнан мен жаратылдым.
Парызын ең ақырғы өтей алмай
Топшысы сынып жатыр “қанатыңның”.

Толық

Ықылас

  • 0
  • 0

Құмар дейді қазақ деген бір халық —
Жіберуге бар қонағын ырза ғып.
Ішпей-жемей үнемдейді, ал сосын
Шашады екен — туа біткен мырзалық!

Толық

Қарап көріңіз