Өлең, жыр, ақындар

Ана-халық

  • 05.06.2022
  • 0
  • 0
  • 800
Бір үй толы жан едік бір кездерде,
Түтін шалқыр жарыла күлген кезде.
Анам тапты бәріне — нан, тұз, мейір,
Үш ұл, үш қыз — бой түзеп жүрген бізге.
Асырады анашым алты бала,
Ал бүгіндер табады жалқы ғана.
Ал сонан соң жауласып жалғызымен,
Көзі ашылмай сезім де сарқыла ма?
Менің елім балалы — Ана-халық
Жаудан қашқан тектілеу баланы алып.
Содан ба екен қазақтың келетіні
Кейде ерекше, кең пейіл, дана болып.
Бар бақытың аналар, халқым — алда,
Сенбе жалғыз өзімшіл жалқыларға.
Айналайын аналар бала — сезім,
Өздеріңді өздерің сарқып алма.

16.01.1994.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзім туралы

  • 0
  • 0

Уызымен анамның ауыздандым,
Бес жасыма жеткенше телі емгенмін.
Ағанікі түбегім, шүмегім де,
Әкем соққан бесікке бөленгенмін.

Толық

Күлкі мен адам

  • 0
  • 0

Әзілдей күлсе шоң кісі,
Күлкіден келіп өлгісі –
Домалап жатса іш басып –
Жағымпаз адам белгісі,

Толық

Күлтегіннің ұрпағы — Иманғали!

  • 0
  • 0

Түркі тамыр, мен де бір, емен едім,
Келіп отыр: "Ей, Алла деме!" — дедім.
Ойы олқы соғар ма, Астанаға,
Ауылда өскен, қазақы, немененің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар