Өлең, жыр, ақындар

Ғұрып күші

  • 05.06.2022
  • 0
  • 0
  • 542
Ғұрпымыз солай, өлгенді жоқтап жылайды,
Ағайын түгіл бейтаныс жасын бұлайды.
Ауырын зардың, шығынын малдың бөлісер,
Қайғылы жанын түсінген жандар былайғы.
Жатады аяп, жоқтаусыз жанды "пақыр" деп,
Бермесін басқа, қайыры болсын ақыр тек.
Жоқтатпай артын жібермес ұлы сапарға,
Естиміз біреу, әйтеуір, жоқтап жатыр деп.
Бауыры жұқа халықпыз, біздер, ежелден,
Құшағын жайған, кездікті көрмей кезелген.
Жуылып жаспен сақталған таза пейіші,
Ғұрыптың күші сезімтал еткен, сезем мен.

Алматы. 29.09.1994 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш

  • 0
  • 0

Сағынышпен келе қалдым ауылға,
Аунап-қунап көңілді дем алуға.
Нусыз-сусыз шөл даланы көргенде
Көңіл шіркін айналды ғой налуға.

Толық

Күн иісі

  • 0
  • 0

Бүгін бұл жақта (Семейде) сақылдаған сары аяз.
Маңғыстау шілдесін де сағынады екен-ау, адам деген.
Шыжыған күн. Жер кеткендей жұмсарып,
Ыссы тозаң, ауа күл боп, ұнталып.

Толық

Білтелі шам

  • 0
  • 0

Отырмын сенің түбіңде тағы ойланып,
Балалық шақты, өмірді өткен ойға алып.
Жас шақта шырақ қажет те емес екен-ау,
Арманның нұры сіңгенде, аппақ, бойға анық.

Толық

Қарап көріңіз