Өлең, жыр, ақындар

Бөтен адам

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 886
Мынау адам –
бөтен адам, басқа адам.
Ел мен жерден өзiн бөлiп тастаған.
Бiр адамға ойын, сырын ашпаған
мынау адам –
бөтен адам, басқа адам.
Қарашы сен –
ызғар жатыр үнiнде–,
қарашы сен –
ызбар жатыр түрiнде.
Бұл адамнан, бұл адамнан бөлекпiн
бiр болса да ұлтым менен тiлiм де.
Мiз бақпастан жарып сенiң өтiңдi
жейтiн-сынды тiрiдей-ақ етiңдi.
Өн бойында ұя салып озбырлық,
ойларында ойран жатқан секiлдi.
Қарашы сен – сезiн, мейлi, сезiнбе! –
Керек шығар қарау үшiн төзiм де.
Ауызын ашса у тамардай тiлiнен,
сұмдық жатыр сығалаған көзiнде.
Қарап алып жан-жағына тiк тұрып
ол кетедi көп нәрсенi ұқтырып.
Жаңа ғана көрден шыққан секiлдi
қолы қандай,
қолы қандай сұп-суық.
Ел, жер үшiн белi ауырып тер төкпей
келе жатыр ант етпей, серт етпей.
Ол келгенде – о, сұмдық-ай! – қарашы
ағаштар да тұнып қалар селт етпей.
Шаң қонбаған сұп-сұр оның жүзiне
қарамайды ол сұлулыққа үзiге.
...Жылан келiп жұмыртқасын сап жатыр
сол адамның басып кеткен iзiне.
Оны көрiп – жаным жылап, егiлем,
оны көрiп ыдыраймын, сөгiлем.
Ластанып бара жатқан секiлдi
ауа-дағы
соның алған демiнен.
Боп көрмеген халық үшiн қапалы,
түспеген кеп бiр адамға шапағы.
Осы адамнан
ел жиырылып тартынып,
осы адамнан
жер жиiркенiп жатады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол жылдарды ойлап көршi санамен

  • 0
  • 0

Сол жылдарды ойлап көршi санамен:
көз алдында тұра қалар жаралы ел,
Отқа оранып бүлiнiп
жатқан ұлы қара Жер.

Толық

Жүзшіл біреуге

  • 0
  • 0

Ақылға кір!
Құдай сақтасын» –
Алатау
Алтаймен соқтығысып;

Толық

Көктемде

  • 0
  • 0

Көптен күткен
Көктемім-ай!
Тыныстың кеңейіп,
Шуақтың молайып

Толық

Қарап көріңіз