Өлең, жыр, ақындар

Солдат

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 422
Кек бұлт кешіп күннің көзін жасырған,
Күз еді ол кектен тұман ашылған...
Келді шауып менің ағам ауылға,
Үстіне кек қару-жарақ асынған!
Жетіп келіп, шүйінші елден сұрады,
Көрдің бе, – деп, – күннің нұрын шашылған!»
Басында көк папағы бар сол ағам,
Папағына қызыл жұлдыз қадаған,
Қынабынан суырып ап қылышын, –
Жау қайдалап жан-жағына қараған!
Бірге онымен таңның туын көтеріп,
Қызыл ерлер шықты қала, даладан...
Жалт қарасам: аймағыма таң атып,
Күп сәулесін атырапқа таратып,
Ойдан-қырдан қиқу салған қырандай
Мінген екен аттарын ел жаратып,
Жаңа дүние қақпасы кең ашылып,
Қызыл нұрға тұрды қырды қаратып.
Басында көк папағы бар сол ағам,
Папағына қызыл жұлдыз қадаған,
Октябрьдің солдаты екен сұңқардай,
Тұлпарының жалын күнге тараған.
Ағама да, елге дағы, маған да
Өшпес өмір берген Ленин – ұлы адам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен ақынмын, мен – еш мистер емеспін

  • 0
  • 0

Әлде қалай, –
Нью-Йорк, не Парижде
Серуендеп жүре қалсам, кеш бір кеп,
Парижанка сырттан көріп бір жерде

Толық

Сәбитке

  • 0
  • 0

«Көркем сөзге қаламы
Көрмеген әсте мұқалып,
Мұны жазған адамы
Кәдімгі Сәбит Мұқанов», —

Толық

Мыс құямыз тамағына

  • 0
  • 0

Батпан қолды ерлер күшті,
Құрып құрыш құрылысты,
Көл Балқаштай көлкітті, әне,
Жауға ажал ғып, қызыл мысты.

Толық

Қарап көріңіз