Өлең, жыр, ақындар

Құмарым

  • 31.07.2022
  • 0
  • 0
  • 2254
Қанатты, тағы тұлпарды
Күміс ермен ерлесем;
Ғашығымды алып алдыма
Далаға құлаш сермесем,
Кең далаға көз жетпес
Тұлпарымды ұшыртсам,
Қалқашыма мойнымнан
Айрылмастай құштыртсам,
Еркін ұшып далада
Көкіректі кернесем,
Нәрестедей ғашығымды
Ат үстінде тербесем.
Салған әнім күңіреніп
Дүниенің кетсе шетіне,
«Жаным, сен...» десе ғашығым
Қабысып беті бетіме!
Тынбай шапсам күндіз-түн,
Тұлпарым менің талар ма?
Тынбай сүйсем ғашығымды
Құмарым менің қанар ма?

1916 жыл, шілде, Ауыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара жер

  • 0
  • 1

Дүние тегіс,
Жалпы кеңес,
Қызыл туға бағынса.
Жалпы ғалем,

Толық

Кімде-кімнің тасқын судай қайраты

  • 0
  • 1

Кімде-кімнің тасқын судай қайраты,
Күркіреген бұлтты аспандай айбаты.
Екпін-күші асау тағы тұлпардай,
Серпіндісі тас түлекті сұңқардай.

Толық

Жел қайықта

  • 0
  • 0

Ұмытпа сол күнді сен аспанға ұшқан,
Жер-көкті құлаш жайып қабат құшқан.
Қыбырлап қара құрттай жерде қалып,
Қадалған көзін алмай дос пен дұшпан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар