Заман ағымы
- 0
- 0
Өткен күн ертедегі бейне сағым.
Замана құбылады, жоқтай «бағым».
Үдере, бұлдыр қағып, тынбай аққан
Зырлаған заман шіркін сияқты арын.
Құмарым
Қанатты, тағы тұлпардыКүміс ермен ерлесем;
Ғашығымды алып алдыма
Далаға құлаш сермесем,
Кең далаға көз жетпес
Тұлпарымды ұшыртсам,
Қалқашыма мойнымнан
Айрылмастай құштыртсам,
Еркін ұшып далада
Көкіректі кернесем,
Нәрестедей ғашығымды
Ат үстінде тербесем.
Салған әнім күңіреніп
Дүниенің кетсе шетіне,
«Жаным, сен...» десе ғашығым
Қабысып беті бетіме!
Тынбай шапсам күндіз-түн,
Тұлпарым менің талар ма?
Тынбай сүйсем ғашығымды
Құмарым менің қанар ма?
1916 жыл, шілде, Ауыл
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Рарара
Өте кушты жыр емес екен -
Шамшод
Қарасөз жаттау -
Ереке
Қызық
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі