Өлең, жыр, ақындар

Құмарым

  • 31.07.2022
  • 0
  • 0
  • 2185
Қанатты, тағы тұлпарды
Күміс ермен ерлесем;
Ғашығымды алып алдыма
Далаға құлаш сермесем,
Кең далаға көз жетпес
Тұлпарымды ұшыртсам,
Қалқашыма мойнымнан
Айрылмастай құштыртсам,
Еркін ұшып далада
Көкіректі кернесем,
Нәрестедей ғашығымды
Ат үстінде тербесем.
Салған әнім күңіреніп
Дүниенің кетсе шетіне,
«Жаным, сен...» десе ғашығым
Қабысып беті бетіме!
Тынбай шапсам күндіз-түн,
Тұлпарым менің талар ма?
Тынбай сүйсем ғашығымды
Құмарым менің қанар ма?

1916 жыл, шілде, Ауыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арқа сұлуына

  • 0
  • 0

Уа, шіркін, сүйдің ұзақ сусын қанбай,
Мойнымнан ақ білекті қойдың алмай;
Мас болып былқылдадың күйіп тәнің,
Керіліп маужыраған ақ маралдай.

Толық

Аспанға ұш

  • 0
  • 0

Мініп ап ұш аспанға аэроплан,
Тау басынан қызықсын ұшқан қыран.
Таба алмасын жауларың, жерде қалсын
Жорғалаған сені аңдып қу-сұм жылан.

Толық

Кімде-кімнің тасқын судай қайраты

  • 0
  • 1

Кімде-кімнің тасқын судай қайраты,
Күркіреген бұлтты аспандай айбаты.
Екпін-күші асау тағы тұлпардай,
Серпіндісі тас түлекті сұңқардай.

Толық

Қарап көріңіз