Өлең, жыр, ақындар

Құмарым

  • 31.07.2022
  • 0
  • 0
  • 1634
Қанатты, тағы тұлпарды
Күміс ермен ерлесем;
Ғашығымды алып алдыма
Далаға құлаш сермесем,
Кең далаға көз жетпес
Тұлпарымды ұшыртсам,
Қалқашыма мойнымнан
Айрылмастай құштыртсам,
Еркін ұшып далада
Көкіректі кернесем,
Нәрестедей ғашығымды
Ат үстінде тербесем.
Салған әнім күңіреніп
Дүниенің кетсе шетіне,
«Жаным, сен...» десе ғашығым
Қабысып беті бетіме!
Тынбай шапсам күндіз-түн,
Тұлпарым менің талар ма?
Тынбай сүйсем ғашығымды
Құмарым менің қанар ма?

1916 жыл, шілде, Ауыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біздің дәуір

  • 0
  • 0

Шабуыл біздің дәуір емес аяң,
Отарба алып ұшты, қалып маяң,
Жүйткіген тұрмыс қазір экспресс, —
Айтқандай менің досым ақын Аян...

Толық

Жеткіншегім, тартынба!

  • 0
  • 0

Жүдеген інім — жеткіншек,
Тән мен жаны шөлдеген.
Қаладағы көп інішек,
Қалың саяқ елдегі!

Толық

Жазғы егіске

  • 0
  • 0

Жер де, көк те
Жазбенен мәз.
Сыңқылдайды
Аққу мен қаз.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар