Өлең, жыр, ақындар

Құмарым

  • 31.07.2022
  • 0
  • 0
  • 2250
Қанатты, тағы тұлпарды
Күміс ермен ерлесем;
Ғашығымды алып алдыма
Далаға құлаш сермесем,
Кең далаға көз жетпес
Тұлпарымды ұшыртсам,
Қалқашыма мойнымнан
Айрылмастай құштыртсам,
Еркін ұшып далада
Көкіректі кернесем,
Нәрестедей ғашығымды
Ат үстінде тербесем.
Салған әнім күңіреніп
Дүниенің кетсе шетіне,
«Жаным, сен...» десе ғашығым
Қабысып беті бетіме!
Тынбай шапсам күндіз-түн,
Тұлпарым менің талар ма?
Тынбай сүйсем ғашығымды
Құмарым менің қанар ма?

1916 жыл, шілде, Ауыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұрмыс толқынында

  • 0
  • 0

Тасып аққан Жайықты
Кейде ұқсатам тұрмысқа,—
Әркім есіп қайықты
Ағып, қалқып тырмысқан.

Толық

Радио

  • 0
  • 0

Еңбекші ел өнерге күрт бұрды бетті,
Тілші ғып радионы іске жекті.
Дүниенің төрт бұрышынан хабар алды,
Жақын ғып от басындай қиыр шетті.

Толық

Сыр сандық

  • 0
  • 7

Досыңмын деп aт береді,
Жем іздеген жаныма.
Жем таусылса жалт береді,
Сенерлік дос, санама.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар