Өлең, жыр, ақындар

Алматының аспаны

  • 14.04.2015
  • 1
  • 9
  • 38222
Тал түсте,
Бозғыл деңгейде,
Шуағын жерге төккен Күн.
Жылымық қыста кей-кейде,
Иісі келер көктемнің.
Ұмыттырар ақпанды,
Боз аспан, онан боз дала.
Осынау ғажап шақтарды,
Қозғама, тәңір, қозғама!
Оралады өткен күз,
Қыс келеді.
Төсі қар.
Ұзатылған көктем-қыз
Қайта оралса, несі бар?!
Ішке сыйған баламыз,
Сыртымызға сыяды.
Кең ғой біздің даламыз!
Зиялы да ұялы.
Қайдан келсін бірақ та,
Мезгіл жетпей қыз-көктем.
Қарашы анау қыратқа,
Арқасына мұз шөккен.
Алматының аспаны,
Бізді әзірге тұр алдап.
Қайың, терек бастары,
Барады әне, қыраулап...



Пікірлер (9)

дильназ

оте асерли создер мактаныш сезиммен маган унады

Сабина

Өзім Алматыда тұрған соң, осы өлеңді оқысам, жаным жай табады

енилик галымкызы

керемеи

Алина

Керемет олен шумактары маган унайды.

Жадыра

таңғажайып....

Өмірбек Дильяра

Керемет өлең шумақтарынан әдемі әсер аласың маған өлең шумақтары қатты ұнайды

Мен жаттап жатырмын

Дилмурат

Риза

Мұқағали Мақатаевтың Алматының аспаны өлеңі ұнады

Пікір қалдырыңыз

Аттанғанда

  • 1
  • 6

Қош!
Деп қанат қағады құстар маған.
Қош!
Деп мені құшақтап, құшқан далам.

Толық

Сиыр айдап өріске ертеңменен

  • 1
  • 2

Сиыр айдап өріске ертеңменен,
Баратын ек тоғайға еркемменен
Тал басына шық тұрып, күннің нұры
Мың бояумен тоғайды көркемдеген

Толық

Қырман басында

  • 0
  • 2

Қызу қарқын, көңіл шат,
Шығады жарқын дауыстар.
Ұштасқан қимыл қат-қабат,
Еселенген екпін бар.

Толық

Қарап көріңіз