Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Мақалалар (91) Өлеңдер (76) Жоспарлар (15) Ұлағатты сөздер (1) Әзіл, анекдоттар (1)

Балауса

Жатыр жақпар... Қарағайды аралайды жел ескен,
Жапырақтар, жапырақтар сыбыр-сыбыр кеңескен.
Тау сулары таусылмады, сыңсып тұрып ағады,
Қыз толқындар бірін-бірі шымшып күліп барады,

Толық

Алматы

Үн-түнсіз жүруді үйрендім.
Тауыстың түріндей түрлен күн.
Үйіме әкеліп бұтағын,
Иісіне сүйендім сиреньнің.

Толық

Алматым

Ақын біткен үзілдіре жырлаған
өрлі қалам, нәрлі қалам, нұр қалам.
Бүлкілдейді бұлбұл көмей бұлағың,
аспаныңда, тастарың да тұнған ән.

Толық

Алматыдан аттанарда

Өтті зырлап, заулап балғын күн, өтті жылдар ағылып,
Кеттің, жаным, асау тағдырдың тізгініне бағынып.
Қимасым боп неге қалмадың, неге алмадың ойыңа,
Әйтеуір сен асыл арманым, шақырмадың тойыңа.

Толық

Беу, Алматым — астанам

Беу, Алматым — астанам!
Мен гүліңмін, қиындықтан қашпаған.
Жазымсың ғой, жарықтығым, жаннатым,
Қысың бар ма, кірпігімнен жасқаған.

Толық

Алматы — астанасы ғашықтардың

Қарашы сәулетіне Алматының,
Нұры бар келбетінде алмасының.
Жұмағын жер бетінің аралайық,
Алдымнан шығар болсаң,

Толық

Алматыға бәрі бір...

Жыладың ба, күлдің бе,
Мұңға батып жүрдің бе,
Күніңді жақсы сүрдің бе,
Алматыға бәрі-бір...

Толық

Алматы

Жайнаған гүлдей жамалы бөлек кентімсің,
көктемнің нұры көркіңді сенің келтірсін.
Ғимараттарымен кеңейіп қанат сермеген
Қазақстанымның еркесіндейсің, еркінсің.

Толық

Қала экологиясы

Өзгерісті байқармыз талай әлі,
Басы болған нәрсенің бар аяғы.
Түнде жауған аппақ қар
Алматыда

Толық

Дәужан Алматыда

Астана таңы бозарды,
Ұйқыда көбі адамның.
Жуылған қалмай тозаңы
Ленинмен аттас алаңның.

Толық

Алматыда түсімде

Жүр екенмін Алматымда түсімде,
Жанды жапырақ, жарқын гүлдер ішінде.
Жүрмін кезіп көшелерін өңімдей,
Сағыныппын, көргім келед ерінбей.

Толық

Алматы

Алматымыз астанасы қазақтың,
Тұрамын мен сол қаланың өзінде.
Рим да емес ол, Париж да емес мақтаулы,
Ұқсасы жоқ бүкіл дүние жүзінде.

Толық

Алматы мен Қоғалы-ай

Дүние өтеді тағы да, дүние өтеді, ахоу,
Оймақсыздың қолынан ине өтеді, әләулім-ай.
Күлің барда күнде ойна, мынандайда, ахоу,
Сұм жалғанның түбіне кім жетеді, әләулім-ай.

Толық

Менің Алматым

Алматыда алшақ басып келемін,
Өзімменен бірге шықты өлеңім.
Өлең - сынды ормандардан гуледі,
Алма біткен мәуе ағаштың гүлдері.

Толық

Алматы таңы

Таң азанда таласып арай-күнмен,
Алматының үстінен қараймын мен.
Бауыры шаң-шаң бұлттар тауға көшіп,
Көрінеді көшелер талай жүрген.

Толық

Алматы кеші

Бас айналған еңбектің қарқынынан,
Білек қызып, кеуде ысып, алқынып жан,
Зырылдаған тірліктің доңғалағы
Адам күшін бойына тартып жылдам.

Толық

Алматыға келіп-кетіп тұрыңдар

Алматыда жазылмаған жырым бар,
Алматыда айтылмаған сырым бар,
Мен қазақпын, маған туыс дегендер
Алматыға келіп-кетіп тұрындар.

Толық

Алматы — ару

Ал, ару, сен дегенде жыр ағылды,
Бір ағын басып-озып бір ағынды,
Кеудемнен қотарылды асау толқын,
Білмеймін қалай бастап, тынарымды.

Толық

Алматы

Жатыр жақпар... Қарағайды аралайды жел ескен,
Жапырақтар, жапырақтар сыбыр-сыбыр кеңескен.
Тау сулары таусылмады, сыңсып тұрып ағады,
Қыз толқындар бірін-бірі шымшып күліп барады,

Толық

Сәуір туды, бұлттар аппақ, су аппақ...

Сәуір туды, бұлттар аппақ, су аппақ,
Шұлғиды алқап әлдекімді қуаттап.
Жайрап жатты осынау ұлы дүние
Кіп-кішкентай күн көзіне шуақтап.

Толық