Өлең, жыр, ақындар

Көп ағайын мені, әттең, түсінбед

  • 15.09.2022
  • 0
  • 0
  • 1068
Көп ағайын мені, әттең, түсінбеді.
Қысым ба еді ол сонда, түсім бе еді?..
Өлөң үшін әбігер болды ма олар?
Бәрі де әлде өздері үшін бе еді?..
Кісінесе үміттің ақтангері,
ол да жақсы – дәнеме жоқтан гөрі.
Мейірімсіз көп ауыз көкіп-ақ жүр,
мені мұңайтқандарын мақтан көріп.
Құшып алып көңілмен Шар-тарапты,
байғыз үнін тілімнен сорғалаттым.
Мен мұңайсам – ішімде жатар бәрі:
Тау көгеріп, Көл сыздап, қанталап Түн!...
Түн арманын, Тау күшін, Көл талабын
жылтыраған сөздермен саудала, мұң.
Мен – бейшара, Даламның айтқан
Сырын пенделердің тіліне аударамын!
Жусан уыты тамшылап өзегімнен,
Өлөң екендігімді сеземін мен.
Ей, Уақыт, сен бар ғой, берсең маған,
ұлып шыққан Ойлардың кезегін бер!
Өзенім-ай,
мұң-зарың бар ма қанда,
«шөл» деген сөз «өл!» болды дәл маған да!
Ойланғандай боламыз (кешір бізді!),
орман түгіл шілігің қалмағанда!
Жолықпаса жусан – сау, ермен – есен,



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ашу биін билей ме

  • 0
  • 0

(көрінбейді бет-жүзі,
сағымданып!..) Ашу биін билей ме
тамырларым, ажырая, деміге
мықтанамын. Сұқтанамын:

Толық

Алдап әлі келе ме көлгір өмір?..

  • 0
  • 0

Алдап әлі келе ме көлгір өмір?.. Айтып
берсең қайтеді-ау сен бір емін! Космосқа
көзелер көкірекпен көздеріңе өлгенше
телміремін.

Толық

Жаза

  • 0
  • 0

Көбелектің қызықтап бұла шағын,
көтереді бәйшешек шынашағын.
Желге ілесіп, күнұзақ дала кезер,
желкілдетіп шудасын түйе-сағым.

Толық

Қарап көріңіз