Өлең, жыр, ақындар

Өлең – ғұмыр...

  • 09.01.2023
  • 0
  • 0
  • 949
Өлең – ғұмыр...
Шыққа қонған құсым ең,
Нәзіктікті саған қарап түсінем.
Қандай қиын үнін есту бақыттың,
Күреңіткен күлкілердің ішінен.
Кешір мені!
Сорлы қыстық қаңтары ән,
Адастырды жылан соқпақ сан тарам.
Жүрмін әлі серуен құрып, сенделіп,
Қасіреттің базарында...
Тарқаған...
Шайыр үшін көзе-көзе у ішкен,
Мерей болмақ...
Пенделіктен мың үстем.
Жетпейді екен саған жырдың ақылы,
Әттең, қайғы, ақындықпен туыс пе ең?!
Сапар шегіп...
Ғұмырымды мұздатып,
Кірпігіме қонақтатып мұз жақұт,
Шаттығымды құйып кеттім сырғаңа,
Періштенің тынысына мызғатып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзі дүрдей сері едім

  • 0
  • 0

Өзі дүрдей сері едім,
Сөзі мірдей,
Үзім қалқам сен едің өзі гүлдей.
Жаның сезіп тұрса да жағдайымды,

Толық

Кездесу

  • 0
  • 0

Мен кеткенімде көбелек қуып,
Далдалап қалған ерменді бір түп.
О, бала сезім, керемет тұнық,
Ояттың қайта кеудемді жұлқып.

Толық

Келін тағы кеудеден шер тулатты

  • 0
  • 0

Келін тағы кеудеден шер тулатты,
Есер тұрмыс билеген еркін қатты.
Ері кеткен ертемен тауға шығып,
Тал бесікте бөлеулі кемпір жатты.

Толық

Қарап көріңіз