Білім нәрін сусындатқан жүрекке

Білім нәрін сусындатқан жүрекке

Білім нәрін сусындатып жүрекке,
Айтшы, ұстазсыз мектеп өмір сүрмек пе?
Бала кезден, көңіл қимай әрбірі,
Талай жанға оқу қармақ ілмек пе?


Білім деген теңізіне жол салып,
Қате кетсең үйретеді жөн салып.
Тәлім, дағды, білім, оқу үйретіп,
Қарап тұрар шәкіртіне тамсанып.

Ұстазың ол сыр шертетін дос тағы,
Соғып тұрар оқушым деп тек жаны.
Қанаттарын қатайттырып балғынның,
Адамзаттың болған сая, гүл-бағы.

Білу үшін, көру үшін әлемді,
Талап қойып үйрететін аянбай.
Қамқорлығын, мейірімін төгетін,
Ұстаз сенің екінші бір анаңдай.

Айтар алғыс шексіз ғой сізге шіркін,
Мектепті бітереміз біз де бір күн.
Аңсаған сағынышпен келгенде біз,
Езуіңде тұрсыншы осы күлкің.

---