Өлең, жыр, ақындар

Менде де — сол, бір-ақ Сана, бір-ақ Ар

  • 05.04.2023
  • 1
  • 0
  • 810
Менде де — сол, бір-ақ Сана, бір-ақ Ар.
Мінезім бар — алқоңыр.
Өлеңнен тыс тіршілігім — күнәһар.
Мінәжатханам — тоғызыншы қабаттағы балконым.

Сол балконда шылымымның түтініне ашуым өлер асылып.
Терезелерінен жалт-жұлт көрінеді есер ғасырым.
Тұман енеді есінеп.
Көгершіндер, ғашығым…

Сол балконымда ересен,
Өсіп тұрған жұпары көкшіл усойқым…
Түгі құлпырған түнгі көбелегім…

Бәрі — әсем.
Ал, Күн құлақтанғанда,
Мұңлы әлемді үшкіріп,
Жынды Ойларыммен кеңесем.

Негізінде, балконым мен жазу бөлмем — екі өмір.
Екеуінде де іздеп жүремін дәт емін.
Төменге ұшсам, — қабірге…
Жоғарыға ұшсам, Тәңіріге кетемін!

Қайта түсем, жарым шайға шақырса.
Не, пырақтай пысқырынған қымызын сапырса.
Мен балконда жұлдызды өлең оқимын,
Космостық Ақынша.

Түкпірінде оның Көкәләйімнің* ойыншықтары да бар тамаша.
Өзім кейде күліп те жүремін, О Дүниемен жанаса.
Қайғырам ба?
Әрине, қайғырамын,
Жаһандағы барша мәртебе балконымнан аласа.

*Айбүбі (Көкәләй) немерем



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Боранды түнде

  • 0
  • 0

Қап-қараңғы үрейдің арқасындай
мына Түннен азырақ қорқасың да.
Күлген сайын сырттағы күрең боран,
Жын жылайды пешіңнің қолқасында.

Толық

Тозақта

  • 0
  • 0

Сауапты су елестеп, баталы бел,
бір қиялдың шетіне тақалып ем...
салақтатып тілдерін әр көлеңке,
ойнап жатыр Сәскенің сақалымен.

Толық

Түнгі күзет

  • 0
  • 0

Не деп саған жазайын,.. қой қоздаған,
Тау мөңіреп, аспанда Ай боздаған.
Жұлдыздар да түрткілеп түйсігімді,..
түсініксіз діріл бар бойда аздаған.

Толық

Қарап көріңіз