Өлең, жыр, ақындар

Қарауылда, автобекетте

  • 05.04.2023
  • 0
  • 0
  • 761
Қарауылда, автобекетте,
Сені алғаш көргеннен-ақ,
бір шұғылаңды сезгенмін, шалқып тұрған.
О мезет — өзім де ауада қалқып тұрғам!..
Ұмытқанмын жынысымды.
Көктегі Күн — Тәңірінің Бізге ғана арнаған нұры сынды!..

Сол бекеттің Басында — шілде айы ғажап гүлдеген.
Соған қарап, жазмышымды білмек ем..
Шашы да аңқып өскен Мұңымды да көрдім мен сонда!
Сәулелі де болады екен-ау — Мұң деген!..

Содан бері отыз төрт Шілде кетті өтіп.
Жемісін бірге теріп жеп талай кер Күздің,
Шүкір, жапасын шекпедік жалғыздың.
Ал, шашы да аңқып өскен Мұңым — со қалпы…
Қорғаушы періштеміз — Ол біздің.
Поэзия!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жансусар

  • 0
  • 0

Қыбыр етпес аптапта сусар шілік.
Тау – ұйқышыл, ит – тыныш, жусан – сұлық.
Шаңырақтан тік түскен найза-сәске
сүйегіне сандықтың тұр шаншылып.

Толық

Тозақта

  • 0
  • 0

Сауапты су елестеп, баталы бел,
бір қиялдың шетіне тақалып ем...
салақтатып тілдерін әр көлеңке,
ойнап жатыр Сәскенің сақалымен.

Толық

Шіркін-ай

  • 0
  • 0

Шіркін-ай, шексіз болса ғұмыр деген!..
көкшіл кеш, көбелектер күбірлеген.
Өзіңе жазар хатты бастай алмай,
отырмын иек сүйеп іңірге мен.

Толық

Қарап көріңіз