Өлең, жыр, ақындар

Қарауылда, автобекетте

  • 05.04.2023
  • 0
  • 0
  • 738
Қарауылда, автобекетте,
Сені алғаш көргеннен-ақ,
бір шұғылаңды сезгенмін, шалқып тұрған.
О мезет — өзім де ауада қалқып тұрғам!..
Ұмытқанмын жынысымды.
Көктегі Күн — Тәңірінің Бізге ғана арнаған нұры сынды!..

Сол бекеттің Басында — шілде айы ғажап гүлдеген.
Соған қарап, жазмышымды білмек ем..
Шашы да аңқып өскен Мұңымды да көрдім мен сонда!
Сәулелі де болады екен-ау — Мұң деген!..

Содан бері отыз төрт Шілде кетті өтіп.
Жемісін бірге теріп жеп талай кер Күздің,
Шүкір, жапасын шекпедік жалғыздың.
Ал, шашы да аңқып өскен Мұңым — со қалпы…
Қорғаушы періштеміз — Ол біздің.
Поэзия!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шағантайым, тәңірім

  • 0
  • 0

Шағантайым, тәңірім,
Қасың сенің – қайқы қылыш!..
Қалқан – дәтім жамылып қалдым
аман...

Толық

Қойшы

  • 0
  • 0

Кеулемей ме жегідей жанды шүбә?
Өз тірлігі өзіне мәнді шығар:
өмір-бақи келеді мал соңында.
Қаланы бір, оллаһи, көргісі бар!

Толық

«Есіміңді ерітіп» тіл ұшында

  • 0
  • 0

«Есіміңді ерітіп» тіл ұшында,
қала бергем вокзалдың бұрышында.
Содан бері ылғи да іңір бағам.
Жан жылуы сол болса,.. бұйырмаған.

Толық

Қарап көріңіз