Өлең, жыр, ақындар

Жетінші тыныс

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 702
Кекжең етті тым ерғашты
Ыңыршақ,
Иесі ерттеп, қойға мінбек құрым сап.
Майқанынан жарылайын деп тұр-ау,
Өндіршектен көк кездікпен бір ұрсақ.
Ойлап тұрса
Ал, ертеңгі жай құрдым...
Шөбі шүйгін біле алмады қай қырдың?
Құйрығы да құйрық емес,
Құр собық,
Азуында кетті ме екен айғырдың?
Қанша шапсаң – танытпайды қызғандық,
Ит-құсың да бас салар-ау
Ізді аңдып.
Ақиланып, қамшы көмсең – шыжбаңдар,
Мәстекінің табиғаты – шыжбаңдық.
Жал бітпейді жалғанда бұл жабыға,
Сол бір митың,
Жаны сірі тағы да.
Қос құлағын қайшылауды білмейді,
Жымырады, тауқыметтің табы да.
Өмірінде қаншалықты мағына...
Артын берер, сәл таянсаң маңына:
Саған деген ерғаштылық...
Қаға алмас,
Қанша сона қадалса да шабына.
Сүрінеді шиге де сол шалынып,
Оқыранбас, бір дүбірді сағынып.
Изең-изең жүрісі де жексұрын,
Қасиетін жоғалтпайды
Жабылық.
... Қазы бітсе қабырғаға жұқалап,
Жаман неме жуастықтан жұтамақ.
Торсық байлау былай тұрсын
Жанына,
Ер салғызбас кежірліктен бұ талақ.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Тымырсық түн тарылтады тынысты

  • 0
  • 1

Тымырсық түн тарылтады тынысты,
Еңсем түсіп, екі иінім құнысты.
Көкейімде иманды үміт бар еді,
Бәрі ұрланды,

Толық

«Турчанкада» қан жамылды бір гүжбан

  • 0
  • 0

«Турчанкада» қан жамылды бір гүжбан,
«Самопалдан» хан сарайын тұрғызған.
Текпіріне тастап кеттім
Тепкілеп,

Толық

Мына әлем жарқыраған самаладай

  • 0
  • 0

Мына әлем жарқыраған самаладай,
Көздерің жәудірейді баданадай.
Қоштасып қала бердің көл шетінде,
Шарқ ұрып қанат қаққан шағаладай.

Толық

Қарап көріңіз