Өлең, жыр, ақындар

Мерей

  • 06.11.2019
  • 0
  • 0
  • 3501
Ауылым, болушы еді күнде боран...
Өзгеріп кетті қазір мүлде балаң.
Қаздардың қаңқылынан қаймақ жалап,
Түнде сәл Ай сәулесін тыңдап алам.
Мендегі сөз – құлынды, көз – боталы.
Бұл дәурен қайталанса жазда тағы!..
Мамырдың майын бұлттар бүркіп өтіп,
топырақ жапырағын маздатады.
Бір білсе жер қадірін, тау қадірін,
білер ме жусан емген марқа түлік...
Қыз – Көктем көл басына асығады,
бұрымы бұлт ішінде тарқатылып.
«Сезімнің сынықтарын құрсар күйді
Сен маған осы қазір қисаң қидың!» –
деп түнгі құрбым отыр... Омырауынан
бүр жарған жұлдыздардың иісі аңқиды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Семей. Шаһкерім даңғылы — 86-87

  • 0
  • 0

Жұмыс бөлмемде — домбырам.
Бақсылансам, — даңғырам.
Шайтантиегі — Ұмайтеректен.
Ата Тегі — Байтеректен.

Толық

Жансусар

  • 0
  • 0

Қыбыр етпес аптапта сусар шілік.
Тау – ұйқышыл, ит – тыныш, жусан – сұлық.
Шаңырақтан тік түскен найза-сәске
сүйегіне сандықтың тұр шаншылып.

Толық

Қойшы

  • 0
  • 0

Кеулемей ме жегідей жанды шүбә?
Өз тірлігі өзіне мәнді шығар:
өмір-бақи келеді мал соңында.
Қаланы бір, оллаһи, көргісі бар!

Толық

Қарап көріңіз