Өлең, жыр, ақындар

Аялдамада

  • 05.04.2023
  • 0
  • 0
  • 1008
Сен және мен, — аялдамада тұрмыз екеуміз.
Жарық сәуле жұтып Жалғаннан.
Бір аяғыңның кемтарлығын бірден аңғарғам.
Күйік шалған жүзіңді және байқағам, салғаннан.

Не болды екен саған, қыз бала?
Аялдамада — біз ғана.
Көше бойы — арқырайды кілең көктемір.
Алая Аспанға қарайды, ғимараттары құж Қала.

Дәтінің дуы дулығалы замандар үнімен сарындас,
мен бір бейтаныс ағаңмын ғой, лапылдаған жалын-Бас.
Жарымжандығыңды жаутаң көзіңмен жасырып,
азаптануың-ай, қарындас…

Безбүйрек тасбет Қала, жезүнді,
аяусыз жаныштай бере ме сендегі төзімді?!..
Ыңғайсыздана жөткірінгеніңнен төменшіктенгенің тіптен сезілді.
Көз жасым көкірек іші езілді…

Өзге жаққа оқталып қызылкөз шылымым,
өзіңді жотаммен де көре алуымның сыры — мың.
Қарашы, әне, қандай әдемі бұрымың!..
Айналадағы сұқ көздер мен сумаң сөздерден қорғансыз,
тап-таза, бейкүнә, тірі Мұң —
ішкі Нұрыңды
сүйіп тұрмын ғой мен, құлыным…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ата Тілім менің

  • 0
  • 0

Ата Тілім менің,
Сенің күркіреген күндей қасиетті Дауысыңды
Шеше құрсағына біткенімнен-ақ естігем.
Өмір – мынау, дүние қуа дабырласқан көш түмен!..

Толық

Сыбырлар...

  • 0
  • 0

Шаттанғандай, ұқпаймын, торыққандай,
шатасамын, Сен қарсы жолыққанда-ай!
Өңшең сыбыр өлтірді Өлөңімді.
О сен әлі білмейсің, халық қандай!..

Толық

Боранды түнде

  • 0
  • 0

Қап-қараңғы үрейдің арқасындай
мына Түннен азырақ қорқасың да.
Күлген сайын сырттағы күрең боран,
Жын жылайды пешіңнің қолқасында.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар