Алма-анам

Сырындай жұмақтың ашылмайтын,
Сазындай ешқашан таусылмайтын.
Таулардың тарқамас құшағында
Алматы - ғашықтығым басылмайтын.

Әр желегің куәгері өмірімнің,
Жолым бойғы ақ-қара көңілімнің.
Алма-анам қазақтың сүйіктісі
Асқақтығы,мазмұны төгерімнің.

Алма-анам,
Әр қазақ сүйеді сені,
Аулақсың замандардан.
Әлдилеп келген мені
Жұмақтай қалықтаған.
Алма-анам,
Тыңдайды жүрек сені.

Күзің алтын,қысың сафы күмістей,
Күндіз жайлы,түнің сырлы елестей
Керек те емес ертегінің шығысы
Сен тұрғанда мұң да қалар ілеспей

Алма-қалам,арман-қала деседі,
Сенің әнің зары кеткен кешенің.
Қара-ауа,толы оған сұрақтар
Кетпей-айла,кетпес сенің кеселің.

Таулы шаһар,таулық мінез адамдар,
Жасай беру алға бітпес қадамдар.
Баурайында,самал желмен ұштасып
Арман қалар,өтсе-дағы замандар.

---