Өлең, жыр, ақындар

Анама

  • admin
  • 14.02.2024
  • 0
  • 1
  • 5902
Өмірімнің қап-қараңғы түнінде,
Еш не білмес түсім бе я өңім бе
Оң менен сол, от пенен су айырмас,
Күшсіз, әлсіз, есім білмес күнімде,
Құшағыңа алдың, сүйдің сен, анам,
Ренжу жоқ, барлық сөзің: «Жан балам!»
Ыстық-суық, желге-күнге тигізбей,
Асырап, сақтап, болдың, анам, баспанам.
Түнде тұрып, түн ұйқыңды төрт бөлдің,
Тыныш ұйықтасын деп, аз сөйлеп, аз күлдің.
Ыңырансам, я қарным аш, я тоңған
екенімді, ойламастан, тез білдің.
«Жаным – дедің,– қарашығым, құлыным»,
Сүйдің, қыстың, дедің: «Тәтті қылығың!»
Қаз-қаз тұрсам, езу тартсам, құласам,
Я жыласам – бәрі жақты қылығым.
Жаным анам – жібек тілді, ақ көңіл,
Жазу болып, шегер болсам ұзын жол,
Шет жерлерде теріс жолдан сақтарға,
Жан балаңа ақ батаңды бере гөр!..



Пікірлер (1)

Ғани

Мағжан Жұмабаев мықты ақын!

Пікір қалдырыңыз

Көбелек

  • 1
  • 3

Отқа ұшар көбелек,
Қарамай, сорлы, алды-артын.
Ойына кіріп-шықпайды
Күйдірер деп от-жалын.

Толық

Тірілдім

  • 0
  • 2

Сансыз күндер ой астына көмілдім,
Қор болып ем көңілін таппай көңілдің.
Жаспен жасып, оймен азып-тозып ем,
Өліп едім, бүгін тағы тірілдім.

Толық

Р...ға

  • 1
  • 2

Сенсің досым, жібек мінез Жібегім,
Сені ғана сүйем - куә жүрегім.
Суық жолдан сақтайтын сен - періштем,
Сен болмасаң, азып-тозып өлемін.

Толық

Қарап көріңіз