Өлең, жыр, ақындар

Толқындап ойнап

  • admin
  • 14.02.2024
  • 0
  • 0
  • 670
Толқындап ойнап, құтырып,
Көбігін шашып өкіріп,
Шапшып көкке лепіріп,
Қара көк өмір дариясы
Сақылдап күліп: «Кел!» – деді,
Келіп ем, кешу бермеді.
«Не керек,– деп тергеді,–
Сарыарқаның сарбазы?»
Жас балапан жүрегім,
Десе де табам керегін,
Көріп теңіз тереңін,
Қайғыға батты тұнжырап.
Алтын үміт үзілді,
Тәтті қиял бұзылды,
Көкке тіктім көзімді,
Жұлдыздардан жол сұрап.
Көгің де – бір қара көк
Тұңғиық теңіз түбі жоқ,
Ойнап тұрған көзі көп,
Не деп жауап береді?
Көк – бір дария қара көк,
Жұлдыздан әлі жауап жоқ,
Іште жалын, жүрек – шоқ,
Дариға, жаным өледі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қараңғы, дауылды түн

  • 1
  • 2

Қараңғы, дауылды түн cap далада,
Патшалық құрған өлім айналада.
Шыраққа қолымдағы от тұтаттым,
Үмітпен біразырақ деп: «Жана ма?»

Толық

Өткен - аяулы

  • 1
  • 3

Cap дала бейне өлік сұлап жатқан,
Көбіндей ақ селеулер бетін жапқан.
Тау да жоқ, орман да жоқ, өзен де жоқ,
Сәуле емес, қан шашып тұр күні батқан.

Толық

Тұранның бір бауында

  • 0
  • 0

Ай туды, күңгірт кеш еді, алтын табақ,
Ару ғой Ай дегенің алтын қабақ.
Жүзінен сол сұлудың нұр төгілді,
Жапырақ – суда ойнаған алтын шапақ.

Толық

Қарап көріңіз