Өлең, жыр, ақындар

Біз – естелік жинаушылармыз

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 313
Біз – естелік жинаушылармыз;
Жүзін суалған бір кеиуана – жердің ең шетінде,
Ең соңғы «Ғұмыр» көшесінің
Ең соңғы қиылысында,
Ең соңғы пәтерінің қуықтай бөлмесінде,
Аспашамның әлсіз жарығымен
Ауыр, шаң басқан, тотыққан
Қаперінде, жүрегінде сақталып қалған
Том-том естеліктерін жазу үстеліне қойып,
Шаңын әжімді саусақтарымен сүртіп,
Көңіліндей нәзік парақтарды
жыртып алмайын дегендей абайлап ашады әр күн.
... үсіді, тоңды, сүрінді, тұрды содан бері,
Жұлдыздардан қылау гүлдей-арман теріп,
Тағдырының бір көшесінде, бір ауласында
қап кеткен Бөтенді –
неліктен әлі күнгесағынып келеді?
Сол сарғыш суреттегі Жат,
Пәнилік жап жас қалпымен сүгіреттен жұп-жұмсақ, сүйрік;
Жастықтың шақтарындай –
Көктемнің жасыл саусақтарын созып,
Қолыңның қағаздай терін,
әжім жүзіңді, қырау шашыңды,
Сол наурыз кешіндегідей сипаладыма тосын!..
Сол Бөтен жас қалпында өміріңнің бір көшесінде қалып қойғаны
немесе бұрылып кеткені белгісіз... сосын
ойлаудың өзі азап...

Өмір –
естелік жинау ма –
Ең соңғы «Ғұмыр» көшесінде, ең соңғы пәтеріңде,
терезе алдында ұза-а-а-қ парақтап отыратын?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара моншақ сияларын тастап түн

  • 0
  • 0

қара моншақ сияларын тастап түн
кірпігіме,
мен кешеден бос қайттым.
Жанарымнан бөтелкелер домалап,

Толық

Шақырусыз қонақ

  • 0
  • 0

Сатып алған күніңнен бері саған ұқсаған
жиһаздар мен киім кешектеріңе толы
естеліктер сіңген жалдаған пәтеріңе еріксіз кіресің...
Бүгінді, түнді,

Толық

От кеудеме үңілем

  • 0
  • 0

Мені тағы ұйықтатпады қинай мұңым,
Дос боп отыр жалғыздыққа қимай түнім.
Мына әлем қаншалықты кең болғанмен,
От жүрегім соншалықты сыймайтының...

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер