Өлең, жыр, ақындар

Гүлім.

Көз ілмедім , ұйқы кетті жөнімен
Ұйқысыздық , саған қалай көнігем
Көзім ашық , түн ортасы шамасы
Орын алдың қиялымнын төрінен

Ойға баттым , терең - терең күрсініп ,
Секілді бір , бағымдағы гүл сынып .
Бағыт бағдар көріп едім сол гүлден
Тоқтап қалды бағымдағы тіршілік

Ұықта жүрек , ұықта сезім ,ұйықта көз
Сындырады , тоңдырады , тоқта!, Төз!
Миым сұрар не болды саған , хәліңе
Бұл сезімді сипаттауға жоқ та сөз

Сынады ма , тағдыр салып тәлкегін
Жау болдым ба , жау болды ма әлде кім
Жауыздығым өтіп кетсе сендерге
Үнсіз тұрам, дым сыз тұрам , ал кегін

Таптадым ба , аттадым ба , ала жібіңді
Кеп жұлдым ба , сендік кеуде гүліңді
Жаман болсам , надан болсам сен үшін
Үнсіз тұрам дым сыз тұрам , ал кегіңді

Ұл болдым ба , қадам басқан қайыса
Сынбадым ғой , шыдадым ғой бүкіл денем майыса
Жек көруге, жексұрын ақ болайын
Мен жай ғана сайыскермін , өмір деген сайыста

Бола алмадым , дос та , сендер қалаған
Төмен кеттім , ойларыңша , санадан
Қанды да ал , жанды да ал , тырмалап
Әрең күткен , әрең біткен жарадан

Кім болдым мен , өмірге лайық болмаған
Нақұрыспын , жексұрынмын , оңбаған
Алде жаспын , алде тас па жүрегім
Алде пенде , жай ғана жолы болмаған

Алыңдар , ап кетіңдер , қалдырмаңдар түгімді
Кім көтерер , кым арқалар жүгімді
Ап кетіңдер , мейлі бәрін берейін
Тастаңдаршы қайтарыңдар жалғыз ғана гүлімді

Оралар ма ұйқым сонда маужырап
Кеудем тесік , гүлім менің сау бірақ
Армандадым , жеті аспан қабатын
Қой түсейін ,
Арманымнан ,төмен қарай салбырап

Таң атыпты қатты ұйқы соңынан
Көңіл түсті , қолымдағы, жоғынан
Бір күлімдеп , түс те болса қуантқан
Түнді күтем , сол бақшада жолығам 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз