Әкем – әнім

Балалық шақ оралмас арман елі,
Сазды әуенге әкеміз салар еді.
«Қарағым-ай», «Маңмаңгер» айтылғанда,
Желпініп төңірегі қалған еді, қалған еді.

Қайырмасы:
Маңайды,
Арайлы,
Жанға жай леппен,
Аялап өткен,
Тәтті әуен – сағым алыс.
Мейірімді,
Пейіліңді,
Балажан көңіліңді,
Әкежан, сағынамыз, сағынамыз.

Ілестірген тай мінген бір баланы,
Құлағыма келеді қырдағы әні.
Қара жорға барады қара жолда,
Егін толқып, айдындай ырғалады, ырғалады.

Қайырмасы:
Маңайды,
Арайлы,
Жанға жай леппен,
Аялап өткен,
Тәтті әуен – сағым алыс.
Мейірімді,
Пейіліңді,
Балажан көңіліңді,
Әкежан, сағынамыз, сағынамыз.

Бізге қонған, әкежан, ізгі сенім,
Бастамаса биікті білмес едім.
Желеп, жебеп, қорған боп жүргеніңді,
Сезінем де жүрекпен тілдесемін, тілдесемін.

Қайырмасы:

---