Өлең, жыр, ақындар

Балқадиша

Қызы едің Ыбекеңнің, Балқадиша,
Бұралған белің нәзік тал — Қадиша.
Жиылған осы тойға қалың қыздың,
Ішінде қара басың — хан, Қадиша.

Қызы едің Ыбырайдың, Балқадиша,
Боларсың біздің сөзге зар, Қадиша.
Бұлаңдап асау тайдай жүрген басың,
Боласың қандай жанға жар, Қадиша.

Қызы едің Ыбырайдың, Балқадиша,
Өзенді өрлей біткен тал, Қадиша.
Бір түгіл екі жеңгең келіп тұр ғой,
Рұқсат бізден сізге, бар, Қадиша.



Пікірлер (2)

Нұрдәулет

Мұфтолла

Атабек

Әуенің сенің сыңғырлаған таңдай
Тыңдайды сені жан талмай
Болсам екен жалғыз тек өзім
Мәңгі қасыңнан қалмай ай

Пікір қалдырыңыз

Жаман әйелдің сипаты

  • 0
  • 0

Болмайды сұлу қылықты жаман қатын,
Білмейді оқытсаң да сөздің салтын.
Ілмелеп, салған жерден кекесіндеп,
Қылады ұрыс-жанжал сөздің артын.

Толық

Әудем жер

  • 0
  • 0

Әудем жер жүре алмаймын аяғымнан,
Ұстаймын екі қолдап таяғымнан.
Сайраған орта жүздің бұлбұлы едім,
Кәрілік келіп қалды қай жағымнан.

Толық

Ұрқияға айтқан аужары

  • 0
  • 0

Аққу кетіп қос көлдің қазы қалды, жар-жар-ай,
Қысы кетіп мешіннің жазы қалды, жар-жар-ай.
Біраз назым тотыға айтпай болмас,
Көбі кетіп дәуреннің азы қалды, жар-жар-ай.

Толық

Қарап көріңіз