Мақпал
- 0
- 0
Үйірі қысырақтың мақпал қара,
Шашыңды күндіз жу да, түнде тара.
Алыстан ат аямай келгенімде,
Ей, Мақпал, қырындамай бермен қара!
Қалқатай, кари глаз екі көзің,
Никогда не забуду айтқан сөзің.
Третий, второйлар толып жатыр,
Ойласам как родился сенің өзің?
Ақ жүзді әйел алсаң бойы сұңғақ,
Қасыңа шақырғанда келсе зулап.
Дауысы «әу» дегенде әрең шығып,
Кеудесі еңкейгенде етсе бұлғақ.
Нұрдәулет
Мұфтолла
Атабек
Әуенің сенің сыңғырлаған таңдай
Тыңдайды сені жан талмай
Болсам екен жалғыз тек өзім
Мәңгі қасыңнан қалмай ай