Өлең, жыр, ақындар

Балқадиша

Қызы едің Ыбекеңнің, Балқадиша,
Бұралған белің нәзік тал — Қадиша.
Жиылған осы тойға қалың қыздың,
Ішінде қара басың — хан, Қадиша.

Қызы едің Ыбырайдың, Балқадиша,
Боларсың біздің сөзге зар, Қадиша.
Бұлаңдап асау тайдай жүрген басың,
Боласың қандай жанға жар, Қадиша.

Қызы едің Ыбырайдың, Балқадиша,
Өзенді өрлей біткен тал, Қадиша.
Бір түгіл екі жеңгең келіп тұр ғой,
Рұқсат бізден сізге, бар, Қадиша.



Пікірлер (2)

Нұрдәулет

Мұфтолла

Атабек

Әуенің сенің сыңғырлаған таңдай
Тыңдайды сені жан талмай
Болсам екен жалғыз тек өзім
Мәңгі қасыңнан қалмай ай

Пікір қалдырыңыз

Құлагер

  • 0
  • 44

Жел соқса, қамыс басы майда деймін,
Атыңды, ат айдаушы, айда деймін.
Алдыңғы ат баран болмай, қылаң болды,
Жығылмаса Құлагер, қайда деймін?!

Толық

Кәрілік

  • 0
  • 3

Дүниенің мысалы,
Бұтаққа қонған сауысқан.
Ұшып жүріп шықылықтап,
Өлексе жеп тауысқан.

Толық

Айтамын замандасқа біраз кеңес

  • 0
  • 0

Айтайын замандасқа біраз кеңес,
Жігіттік талап еткен жаман да емес.
Өнермен талпынам деп орға түссе,
Өкініп өз ісіне қайғы жемес.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар