Өлең, жыр, ақындар

Ашыта

Сықсита көзді қақсам күйбеңге бағымды:
О ием, енді тани қойсаң сұмдық деме!
Жылмаң жел қылығына жол баққанның
Міңезі не, о құлыңа құл көріне ме?
Ернеуінен асса сын деп сарқылдаған сыр
Табаннан келер екен мендік бар күй-терме.
Тырысып әлдекім айналмас үшін шыр,
Қашқақтадым әбден, тұрғызып керме:
Арасына көз бен көрінгеніме.
Өлшенсе кірімен, мөлшеріле жанашыр —
Мейірім тура тықырлап кесілген неме.
Шоқ басқан болмыстан береке бал ашыртып,
Бағым аши
Кетпеді ме?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз