Өлеңдер - Bilim

munaytpunk

Жалғыз ем —
шулаған алаң арасы
маза бермеді масадай шырылдап.
Қарғыс ең —

Алдайын ба?
Бойымдағыны ақтайын ба?
Сығараңдаған сығайынан
шұрайының шала шарына шаба —

Жеңге кенжесі кеміртей,
Мал мойның, жанды бұла —
Асы қоздамар кебе жала,
Шақа аңса, бала жыла.

Аймалаған ортам күрсілдегені —
жүрмін кешегісі тимегендей мені.
Арсы-күрсі бетім алғанда есті,
қайтем білмесем сен езілместі?

Сықсита көзді қақсам күйбеңге бағымды:
О ием, енді тани қойсаң сұмдық деме!
Жылмаң жел қылығына жол баққанның
Міңезі не, о құлыңа құл көріне ме?