Өлең, жыр, ақындар

Балқадиша

Қызы едің Ыбекеңнің, Балқадиша,
Бұралған белің нәзік тал — Қадиша.
Жиылған осы тойға қалың қыздың,
Ішінде қара басың — хан, Қадиша.

Қызы едің Ыбырайдың, Балқадиша,
Боларсың біздің сөзге зар, Қадиша.
Бұлаңдап асау тайдай жүрген басың,
Боласың қандай жанға жар, Қадиша.

Қызы едің Ыбырайдың, Балқадиша,
Өзенді өрлей біткен тал, Қадиша.
Бір түгіл екі жеңгең келіп тұр ғой,
Рұқсат бізден сізге, бар, Қадиша.



Пікірлер (2)

Нұрдәулет

Мұфтолла

Атабек

Әуенің сенің сыңғырлаған таңдай
Тыңдайды сені жан талмай
Болсам екен жалғыз тек өзім
Мәңгі қасыңнан қалмай ай

Пікір қалдырыңыз

Көңіл тілегі

  • 0
  • 0

Бағаңа құн жетпестің бірі едіңіз,
Бақшада жаңа шыққан гүл едіңіз.
Сұқсырдай су ішінде мекен етіп,
Ілінбей қармағыма жүр едіңіз,

Толық

Маңмаңгер

  • 0
  • 9

Маңмаңгер, кекілің келте, жалын майда,
Байлаған сені сылап қалқатай да.
Жүресің желмаядай жануарым,
Көрейін қызығыңды осындайда.

Толық

Адамның біліміне ақыл серік

  • 0
  • 2

Адамның біліміне ақыл серік,
Ақыл кен таусылмайтын жанға көрік.
Мидан шыққан сөзіңе тіл себепкер,
Қалай айтып сөйлесең өзіңде ерік.

Толық

Қарап көріңіз