Өмір дәптері

Парақтаймын өмірімнің шимайланған дәптерін
Ақтарамын есіме алып ұмытылмас сәттерін
Жаза берем тоқтамай таусылғанша көк сиям
Сызып тастап тұсаулаған өкініш пен әттеңін.

Өкінбеймін, ешбір қатем өкінуге тұрмайды
Өкініш тек әкеледі күйзеліс пен сұр қайғы
Өмір деген алма-кезек, ақ пен қара тең жүрер
Қателіктер адамды шынықтырып, шыңдайды.

Өткен шаққа өкпе жоқ, өтті мәңгі келмеске
Қайтаруға тырысқанмен, амал бар ма көнбеске?
Есіл-дертім, барлық ойым өткеніме байланса,
Болашаққа жарық берер үміт отым сөнбес пе?

Келер шаққа үміт көп, асықтырып, арбайды
Арманым мен қиялым қызықтырып, қармайды.
Ойлай берсем болашақты, қорқыныштың дәні бар
Суармасам ол дәнді, терең тамыр жаймайды.

Ең бастысы бүгінгі күн, дәл қазіргі уақытым
Осы шақта жасырынған несібем мен бақытым
Таба алсам екеуін де, өмірімде мән болар,
Арта берер рызығым мен түгесілмес бақ-құтым.

Өтер уақыт, өтер кеше, бүгін және ертең де
Өтер бәрі, сен де, мен де, ғаламдағы әр пенде
Сөресіне қойылады, мұқабасы жабылып,
Шимайланған дәптерімнің соңғы беті біткенде.

Ә. Рахымұлы
23.01.2024 жыл

---