Өлең, жыр, ақындар

Ғазиз ана

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 6191
Бір күні дүниеге қарадым мен,
Ну орман жатты өзен алабы кең.
Жайқалды қыз табиғат қызыл гүлмен,
Бәрін де жылытты күн жанарымен.
Ойладым: бесіктегі бөбек едім,
Мен кімге ол кездерде керек едім?
Шырқырап шыбын жаның үстімде боп,
Мен үшін ғазиз ана не көрмедің?!
Алысып алтай қыстың боранымен,
Жылы етіп жөргегімді орадың сен.
Нұр құйдың,
нұрмен бірге жыр да құйдың,
Өзіңнің күн сияқты жанарыңмен.
Бір күні тік басуға жарадым мен,
Сол сол-ақ қияға ерлеп барамын мен.
Ержетіп есейгенім есіңде жоқ,
Көтеріп келесің сен бала күннен.
Қуанып көз алдыңда жүргеніме,
Құмарсың менің келер күндеріме.
О, ана, жетсе екен кәрі өмірің,
Қартайған шағымды да бір көруге.
1956



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жиырма бес

  • 0
  • 0

Жиырма бес жанып тұрған жалындайсың,
Теңізде алып қашқан ағындайсың.
Жас өмір жарқыраған жақсы күні,
Жалт етіп өтер болсаң табылмайсың

Толық

Бала жолбарыс

  • 0
  • 0

Кетті ол күн алысқа
Ақ тақырға аунатып.
Түстім талай жарысқа
Қара жолды шаңдатып.

Толық

Тәтті көрші, тату дос

  • 0
  • 0

Жыр арнадым мен де ұлыңның біріндей,
Саған деген көңілім бар күніңдей.
Саған деген сезімім бар аяулы
Өзбекстан, өз бақшаңның гүліндей.

Толық

Қарап көріңіз