Өлең, жыр, ақындар

Ғазиз ана

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 6286
Бір күні дүниеге қарадым мен,
Ну орман жатты өзен алабы кең.
Жайқалды қыз табиғат қызыл гүлмен,
Бәрін де жылытты күн жанарымен.
Ойладым: бесіктегі бөбек едім,
Мен кімге ол кездерде керек едім?
Шырқырап шыбын жаның үстімде боп,
Мен үшін ғазиз ана не көрмедің?!
Алысып алтай қыстың боранымен,
Жылы етіп жөргегімді орадың сен.
Нұр құйдың,
нұрмен бірге жыр да құйдың,
Өзіңнің күн сияқты жанарыңмен.
Бір күні тік басуға жарадым мен,
Сол сол-ақ қияға ерлеп барамын мен.
Ержетіп есейгенім есіңде жоқ,
Көтеріп келесің сен бала күннен.
Қуанып көз алдыңда жүргеніме,
Құмарсың менің келер күндеріме.
О, ана, жетсе екен кәрі өмірің,
Қартайған шағымды да бір көруге.
1956



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Суретші

  • 0
  • 0

Ақ қағаздың жүзіне
Алуан бояу түсіріп.
Қадап көзін сүзіле
Ойын құстай ұшырып.

Толық

Дауыл

  • 0
  • 0

Тұңғиық түпсіз теңізді жауып,
Соғады дауыл, бұлт бұйраланып.
Атады быж-быж қайнап көбігін,
Толқынды толқын үйіріп қағып.

Толық

Қозы

  • 0
  • 0

Қырдан ойға шұбырып,
Құлады қой маңырап.
Қарсы шықты жүгіріп,
Жас қозылар жамырап.

Толық

Қарап көріңіз