Өлең, жыр, ақындар

Ғазиз ана

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 6587
Бір күні дүниеге қарадым мен,
Ну орман жатты өзен алабы кең.
Жайқалды қыз табиғат қызыл гүлмен,
Бәрін де жылытты күн жанарымен.
Ойладым: бесіктегі бөбек едім,
Мен кімге ол кездерде керек едім?
Шырқырап шыбын жаның үстімде боп,
Мен үшін ғазиз ана не көрмедің?!
Алысып алтай қыстың боранымен,
Жылы етіп жөргегімді орадың сен.
Нұр құйдың,
нұрмен бірге жыр да құйдың,
Өзіңнің күн сияқты жанарыңмен.
Бір күні тік басуға жарадым мен,
Сол сол-ақ қияға ерлеп барамын мен.
Ержетіп есейгенім есіңде жоқ,
Көтеріп келесің сен бала күннен.
Қуанып көз алдыңда жүргеніме,
Құмарсың менің келер күндеріме.
О, ана, жетсе екен кәрі өмірің,
Қартайған шағымды да бір көруге.
1956



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сия сауыттың паспорты

  • 0
  • 0

(Ә. Тәжібаевтың 50 жасқа толған
мерекесінде оқылған өлең)
Шыңдарын аялаған аспан сүйіп,
Оралдың таулары бар асқан биік.

Толық

Орман арасындағы егін

  • 0
  • 0

Күн сәулесі жүгіріп,
Кезді алқапты қыдырып.
Ойнады орман үстінде
Шұғыла мың құбылып.

Толық

Шопан тойында

  • 0
  • 0

Шопаным! Доссың сен бізбен,
Өзіңе аян ой-сырым.
Өлеңді жайып өргізген
Өзіңдей менде қойшымын.

Толық

Қарап көріңіз