Өлең, жыр, ақындар

Арқарлы асуында

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1951
Асуы биік Арқарлы
Арқасын сипай жел сүйіп.
Тастардан соғып қалқанды
Жатқандай жалғыз мелшиіп.
Жақпарлы құздар жаңғырып,
Дауылмен бірге дауыстап.
Көзіңнің жауын алдырып,
Әдейі қашып алыстап.
Басқадан бұрын әуелі
Көк ала басын күн шалып.
Ашылар гүлі әдемі,
Ашуы тарқап жұмсарып.
Бара да қалсаң ол егер,
Жатырқай қоймас асылы.
Жарылып жоны жол берер
Арқарлының асуы.
Тастар ма десек төгілген,
Жайылып жатқан қозы екен.
Асқар ма десек көрінген,
Ақсақалдың өзі екен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жиырма алты комиссар

  • 0
  • 0

Станция алыс қалды,
Қалды кейін тау оттары.
Жиырма алты комиссарды
Келеді айдап жау атқалы.

Толық

Биік

  • 0
  • 0

Желпіп жаздың гүлдері,
Күн күледі нұр құйып.
Жетелейді ілгері
Бір биіктен бір биік.

Толық

163 атқыштар полкі

  • 0
  • 0

Уж враг отступает пред вашим полком,
Какое блаженство быть храбрым бойцом!..
Гете.
Құшағында жанып жатқан орманның,

Толық

Қарап көріңіз