Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Арқарлы асуында

Сырбай Мәуленов

Арқарлы асуында

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1855
Асуы биік Арқарлы
Арқасын сипай жел сүйіп.
Тастардан соғып қалқанды
Жатқандай жалғыз мелшиіп.
Жақпарлы құздар жаңғырып,
Дауылмен бірге дауыстап.
Көзіңнің жауын алдырып,
Әдейі қашып алыстап.
Басқадан бұрын әуелі
Көк ала басын күн шалып.
Ашылар гүлі әдемі,
Ашуы тарқап жұмсарып.
Бара да қалсаң ол егер,
Жатырқай қоймас асылы.
Жарылып жоны жол берер
Арқарлының асуы.
Тастар ма десек төгілген,
Жайылып жатқан қозы екен.
Асқар ма десек көрінген,
Ақсақалдың өзі екен.

Cырбай Мәуленов өлеңдері Арқарлы асуында өлеңі

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалғас жүрек

  • 0
  • 0

Жар едің жұмбақ жанды ашып,
Ант беріп қол ұстасқан.
Жүрегіміз жалғасып,
Тілегіміз ұштасқан.

Толық

Шекара түні

  • 0
  • 0

Тас қияда жел бөгеліп,
Тұнған қалың жыныс бақша.
Барады жай дөңгеленіп,
Ай бір сомдық күміс ақша.

Толық

Памир

  • 0
  • 0

Дүние сырын пайымдап,
Памир тұр әлем төбесі.
Басында қалған қайырлап,
Аса алмай бұлттар кемесі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер