Өлең, жыр, ақындар

Ақын сезмі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2237
Аспан ашық, желсіз, үнсіз күн тымық,
Гүлді, нұрлы жатыр дала құлпырып.
Қарағайлар терезеге қарайды,
Қолын созып талпынғандай ұмтылып.
Тау бұлағы жол бойында сыңғырлап,
Тербетеді әлденендей жыр жырлап.
Түсінбеймін, құлағыма келеді үн,
Жас баланың сөздеріндей былдырлап.
Ортасында отырып мен ән-күйдің,
Көңілім ояу, көзді жұмып қалғимын.
Өлең болып құйылса деп қағазға
Жер мен көктің құпиясын аңдимын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыл жалау

  • 0
  • 0

(Баллада)
Ленин жолды сілтеп азат, жарқын,
Бастады ұлы айқасқа қазақ халқын.
Ерттеліп кермедегі қазан аттар,

Толық

Небит-даг мұнарасы

  • 0
  • 0

Өз-өзінен сызданып,
Бедірейіп құм, батпақ.
Мұнайды елден қызғанып,
Қойған бүркеп құндақтап.

Толық

Өзен жағасында

  • 0
  • 0

Жүзіп өтіп Торғайды
Қорқынышты сезінбей.
Балалар суда ойнайды
Баяғы күнгі өзімдей.

Толық

Қарап көріңіз