Өлең, жыр, ақындар

Ақын сезмі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2092
Аспан ашық, желсіз, үнсіз күн тымық,
Гүлді, нұрлы жатыр дала құлпырып.
Қарағайлар терезеге қарайды,
Қолын созып талпынғандай ұмтылып.
Тау бұлағы жол бойында сыңғырлап,
Тербетеді әлденендей жыр жырлап.
Түсінбеймін, құлағыма келеді үн,
Жас баланың сөздеріндей былдырлап.
Ортасында отырып мен ән-күйдің,
Көңілім ояу, көзді жұмып қалғимын.
Өлең болып құйылса деп қағазға
Жер мен көктің құпиясын аңдимын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көше сыпырушы

  • 0
  • 0

Жұмысқа жастай жұтынып,
Ерте тұрып азаннан.
Жүреді бір қарт сыпырып,
Көшені тұнған тозаңнан.

Толық

Донкихот

  • 0
  • 0

Жатар мезгіл. Көз ілмейміз сонда да
Кітап оқу қызық түнде – жатарда.
Дон Кихотты тұңғыш ашып толғана
Оныменен бір шығамыз сапарға.

Толық

Балтық

  • 0
  • 0

Отпен бетті қаратпай,
Оқпен ұрып маңдайдан.
Күнбатыста күндіз-түн,
Күркіреп тұрды қан майдан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер