Өлең, жыр, ақындар

Ақын сезмі

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2125
Аспан ашық, желсіз, үнсіз күн тымық,
Гүлді, нұрлы жатыр дала құлпырып.
Қарағайлар терезеге қарайды,
Қолын созып талпынғандай ұмтылып.
Тау бұлағы жол бойында сыңғырлап,
Тербетеді әлденендей жыр жырлап.
Түсінбеймін, құлағыма келеді үн,
Жас баланың сөздеріндей былдырлап.
Ортасында отырып мен ән-күйдің,
Көңілім ояу, көзді жұмып қалғимын.
Өлең болып құйылса деп қағазға
Жер мен көктің құпиясын аңдимын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Болат қалқан

  • 0
  • 0

Айта аламын әрқашан,
Орал сені мықты деп,
Жүгін, көкке нанбасаң
Тауларың тұр бұлт тіреп.

Толық

Жылылық

  • 0
  • 0

Кей кезде сәл бір нәрседен
Көңілің қалса суынып.
Кеткендей қайрат әл сенен
Іздейсің тынбай жылылық.

Толық

Ғибратты ғұлама

  • 0
  • 0

Жасынан шырқап шыққан жақсы атағы
Елінің әулиедей ақсақалы.
Қараңғы адамдардың зердесіне,
Тараған таң нұрындай ақ шапағы.

Толық

Қарап көріңіз