Өлең, жыр, ақындар

Омар һайям

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2191
Гүл бағында, жыр тағында
Көңілінен күй есіле,
Отырды ол жұрт алдында
Ұқсап дүние иесіне.
Ұшқын шарап дарып бір сәт,
Жайылғанда денеге оттай.
Қас дұшпанға қару жұмсап,
Атқан сайлап өлеңді оқтай.
Жеткен жыры бар халыққа
Жанашыр бір сырласындай.
Әзілдескен әр уақытта
Құдайменен құрдасындай.
Жарған өлең қауыздарын
Гүлдің нәзік бүртігіндей.
Айтқан елге уағыздарын
Таң атқанша кірпік ілмей.
Көрінбеді ұлылығы,
Әттең, сонау кезінде тек.
Келеді ол жырдың ұлы
Жанды елітіп, сезімді өртеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұтқынның сөзі

  • 0
  • 0

Мен еліме оралдым,
Толып жатыр көргенім,
Жаны сірі адаммын,
Өлмедім мен, өлмедім.

Толық

Аспанда

  • 0
  • 0

Қалып жатыр шөл, ыза...
Шетсіз аспан әлемі.
Көрінді тау Феруза,
Аты қандай әдемі.

Толық

Қарттық пен жастық

  • 0
  • 0

Қызды көрдім билеген «От» биіне,
Тұрды алдымда мұңлы дана дүние,
Тұрды алдымда нұрлы жаңа дүние,
Еліктірді екеуі де күйіне.

Толық

Қарап көріңіз