Өлең, жыр, ақындар

Омар һайям

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2071
Гүл бағында, жыр тағында
Көңілінен күй есіле,
Отырды ол жұрт алдында
Ұқсап дүние иесіне.
Ұшқын шарап дарып бір сәт,
Жайылғанда денеге оттай.
Қас дұшпанға қару жұмсап,
Атқан сайлап өлеңді оқтай.
Жеткен жыры бар халыққа
Жанашыр бір сырласындай.
Әзілдескен әр уақытта
Құдайменен құрдасындай.
Жарған өлең қауыздарын
Гүлдің нәзік бүртігіндей.
Айтқан елге уағыздарын
Таң атқанша кірпік ілмей.
Көрінбеді ұлылығы,
Әттең, сонау кезінде тек.
Келеді ол жырдың ұлы
Жанды елітіп, сезімді өртеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағындырдың, сарыарқа

  • 0
  • 0

Жалпақ жер — жалғыз ауыл боп,
Күнімді туған тойлап ең.
Сақ-сақ күліп дауыл боп,
Сахараңда ойнап ем.

Толық

Киров музейінде

  • 0
  • 0

Полицейлер талай іздеп түйлікті,
Әрбір жерге жолдамалар құйғытты.
Томскийдің түрмесінен қашқанда,
Осы бір үй жасырыпты Кировты.

Толық

Адалдық

  • 0
  • 0

Жауынгер жазды жарына:
-Қор болып көзім сөнді деп.
Сен ортақ болма зарыма
Артпайын саған мен міндет.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар