Өлең, жыр, ақындар

Омар һайям

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2183
Гүл бағында, жыр тағында
Көңілінен күй есіле,
Отырды ол жұрт алдында
Ұқсап дүние иесіне.
Ұшқын шарап дарып бір сәт,
Жайылғанда денеге оттай.
Қас дұшпанға қару жұмсап,
Атқан сайлап өлеңді оқтай.
Жеткен жыры бар халыққа
Жанашыр бір сырласындай.
Әзілдескен әр уақытта
Құдайменен құрдасындай.
Жарған өлең қауыздарын
Гүлдің нәзік бүртігіндей.
Айтқан елге уағыздарын
Таң атқанша кірпік ілмей.
Көрінбеді ұлылығы,
Әттең, сонау кезінде тек.
Келеді ол жырдың ұлы
Жанды елітіп, сезімді өртеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұғы

  • 0
  • 0

Тоқтап қалдық ат сабылтпай,
Кетті бұғы зулап ағып.
Қалды артымда ақша бұлттай
Бір аппақ шаң шудаланып.

Толық

Корректор

  • 0
  • 0

Жас баладай жаңа ашқан әліппені,
Оқисың сен ежелеп әріптерді.
Саусағыңның отымен сәулеленіп,
Кітаптарым теріліп, жарық көрді.

Толық

Дауыстар

  • 0
  • 0

Өзендердің дауыстары —
Толқындар,
Жазғы аспанның дауыстары —
Нөсерлер,

Толық

Қарап көріңіз