Өлең, жыр, ақындар

Омар һайям

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2059
Гүл бағында, жыр тағында
Көңілінен күй есіле,
Отырды ол жұрт алдында
Ұқсап дүние иесіне.
Ұшқын шарап дарып бір сәт,
Жайылғанда денеге оттай.
Қас дұшпанға қару жұмсап,
Атқан сайлап өлеңді оқтай.
Жеткен жыры бар халыққа
Жанашыр бір сырласындай.
Әзілдескен әр уақытта
Құдайменен құрдасындай.
Жарған өлең қауыздарын
Гүлдің нәзік бүртігіндей.
Айтқан елге уағыздарын
Таң атқанша кірпік ілмей.
Көрінбеді ұлылығы,
Әттең, сонау кезінде тек.
Келеді ол жырдың ұлы
Жанды елітіп, сезімді өртеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

163 атқыштар полкі

  • 0
  • 0

Уж враг отступает пред вашим полком,
Какое блаженство быть храбрым бойцом!..
Гете.
Құшағында жанып жатқан орманның,

Толық

Адам өлмейді

  • 0
  • 0

Адам аледі —
От басында,
Кейде жолда:
Апатта,

Толық

Боз торғай

  • 0
  • 0

Жоғарылап, төмендеп,
Көкте қалқып шырлаған,
Бозала таң елеңдеп,
Боз торғайды тыңдаған.

Толық

Қарап көріңіз