Өлең, жыр, ақындар

Сезіну

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2449
Кеудеңді кейде басқан мұң,
Өзіңнен өзің езіліп.
Жерде тұрып аспанның,
Білесің жайын сезініп.
Құрыстап денең дел-сал боп,
Буының сыздап сырқырар.
Құлазып көңіл енжар боп,
Бұзылар ойдың шырқы бар.
Кеудесі тұнып сырылдап,
Алар бір аспан жөтеліп.
Жел қанаты суылдап,
Әкетер бұлтты көтеріп.
Ашылар аспан әудемде,
Басылар дем ап күн жауып.
Сырлы да нұрлы дүниеге,
Қарарсың сонда бір ауық.
Қиял құс көкке шарқ ұрар.
Жазылып бойдың құрысы.
Жауыннан кейін жарқырар,
Жуылған көктің шынысы.
* * *
Қызыл-жасыл гүлдермен
Жалындаған жаз оттай.
Ақ боз атта шіренген
Алатау қарт қазақтай.
Қарайды ол қиырдан
Күннің көзі — дүрбісі.
Бауырына жиылған
Өзен, көлдің күллісі.
Сақшы болып далаға,
Келген талай мың жасқа.
Әрі ұқсайды бабама,
Әрі ұқсайды құрдасқа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайраққұм гэс-і

  • 0
  • 0

Тәжікстан,
Ыстық күн.
Айнала тау, адырлар.
Соққан желі түстіктің,

Толық

Аңсау

  • 0
  • 0

Да мне, нравилась девушка в белом,
Но теперь я люблю в голубом.
Сергей Есенин.
Өтіп кетті жауынымен жасыл жаз,

Толық

Көздердің қарашықтары

  • 0
  • 0

Осы бір қара көздерде
Мейірім, жылы күлкі бар.
Атылар кейбір кездерде
Ашу бар,

Толық

Қарап көріңіз