Өлең, жыр, ақындар

Боз көде

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2616
Қасиеті танылмай
Тұрса да әзір өзгеге,
Жабағының жалындай
Жалбырайды боз көде.
Жел үрлесе басылмай
Тулайды, онда жоқ тыныш,
Бейне атамның шашындай
Шашақтары ақ күміс.
Барсаң туған еліңе
Жаз шыққанда жер көктеп
Тұрады арқа белінде
Атаңдай сол елбектеп.
***
Күн де сөнді, түн де келді түнеріп,
Қараңғы түн жатып алды шіреніп.
Күн болғым кеп атып тұрдым орнымнан,
Түн қойнында болмайын деп тірі өлік.
Жатқан дала оянғандай түн қымтап,
Қайта көкке атылғандай күн шырқап.
Жазғы таңдай жан дүнием нұрланып,
Көк теңіздей келе жатты жыр бұрқап.
Жалғыз едім, селк еттім мен, шошындым,
Бір қарасам бәрі отыр досымның,
Олар отыр менімен бір бұрқанып,
Олар отыр өлеңіме қосып үн.
Сені таптым сол достардың ішінен,
Өз жаныңды өз жанымнан түсінем,
Суретіңді түсірер ем қағазға,
Сезіміңді бірақ қалай түсірем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шаһимардан

  • 0
  • 0

Алакөбе таңнан тұрып,
Бізбен бірге жарысқандай.
Жатыр бір тас алға ұмтылып,
Атылатын арыстандай.

Толық

Құлын

  • 0
  • 0

Шаршаған жол батып
Волховтың батпағында,
Жатыр бие толғатып
Зеңбіректің арт жағында.

Толық

Вена музыканты

  • 0
  • 0

Күй көңілді Венаға
Кімдер келіп кетпеген.
Штраус, Моцартпен
Болған мұнда Ветховен.

Толық

Қарап көріңіз