Өлең, жыр, ақындар

Боз көде

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2591
Қасиеті танылмай
Тұрса да әзір өзгеге,
Жабағының жалындай
Жалбырайды боз көде.
Жел үрлесе басылмай
Тулайды, онда жоқ тыныш,
Бейне атамның шашындай
Шашақтары ақ күміс.
Барсаң туған еліңе
Жаз шыққанда жер көктеп
Тұрады арқа белінде
Атаңдай сол елбектеп.
***
Күн де сөнді, түн де келді түнеріп,
Қараңғы түн жатып алды шіреніп.
Күн болғым кеп атып тұрдым орнымнан,
Түн қойнында болмайын деп тірі өлік.
Жатқан дала оянғандай түн қымтап,
Қайта көкке атылғандай күн шырқап.
Жазғы таңдай жан дүнием нұрланып,
Көк теңіздей келе жатты жыр бұрқап.
Жалғыз едім, селк еттім мен, шошындым,
Бір қарасам бәрі отыр досымның,
Олар отыр менімен бір бұрқанып,
Олар отыр өлеңіме қосып үн.
Сені таптым сол достардың ішінен,
Өз жаныңды өз жанымнан түсінем,
Суретіңді түсірер ем қағазға,
Сезіміңді бірақ қалай түсірем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кочегар

  • 0
  • 0

Өмірдің оты ойнап жанарында,
Кетеді жұмысынан таң алдында.
Кетеді жылылығын жұртқа беріп
Түтінді тұндырып ап қабағына.

Толық

Бейімбет туралы

  • 0
  • 0

— Мүмкін үкім оқылды,
Уақыт шіркін біткенде,
Жүреді оған қай өкпе,
Деп бір ауыл отырды

Толық

Қала берді қара көз

  • 0
  • 0

Күлімкөзді Күнсұлу,
Көк көйлегі судырлап.
Бейне біздің қызыл ту,
Орамалын тұр бұлғап.

Толық

Қарап көріңіз