Өлең, жыр, ақындар

Қаныш туралы екі өлең

  • 07.02.2016
  • 0
  • 1
  • 3267
1. ЕСКЕРТКІШ
Батты балқып дала мұнға
Бір кездегі өз сырласы.
Көздердің тұр жанарында
Зілдей ауыр мезгіл жасы.
Көтер еңсе азалы елі
Оған ажал жетпес күші.
Қазыналы қазақ жері —
Қанышыңның ескерткіші.
2. КҮМБЕЗ
Болды ол алға тартар арымыздай,
Болды ол аппақ адал жанымыздай.
Кім оған тебіренбес, күңіренбес,
Болмаса жүрегі тас, қаны мұздай.
Тұратын тұлғасынан мін сезілмей,
Ғасырлар сирек табар ұлды өзіңдей.
Далаға мұнара боп тұрып қалды,
Елімнің елдігінің күмбезіндей.



Пікірлер (1)

Жаннур Аилбаева

Өте жақсы жазылған

Пікір қалдырыңыз

Бұғылы

  • 0
  • 0

Сандық тасты аспанмен жалғастырып,
Құйылады құпия ауа мөлдір.
Бұғылыда күз отыр малдас құрып,
Денесіндей бұғының ала теңбіл.

Толық

Алма бағында

  • 0
  • 1

Жаймашуақ жазғы күн,
Жасыл гүлге бөленген.
Жардай күліп көз тартып,
Алма бағы көгерген.

Толық

Қарқаралы қызы

  • 0
  • 0

Қарқаралы басында жалғыз арша,
Хатқа жүйрік сол қалқам мұсылманша.
Халық өлеңі.
Қарқаралы бауырында,

Толық

Қарап көріңіз