Өлең, жыр, ақындар

Қаныш туралы екі өлең

  • 07.02.2016
  • 0
  • 1
  • 3543
1. ЕСКЕРТКІШ
Батты балқып дала мұнға
Бір кездегі өз сырласы.
Көздердің тұр жанарында
Зілдей ауыр мезгіл жасы.
Көтер еңсе азалы елі
Оған ажал жетпес күші.
Қазыналы қазақ жері —
Қанышыңның ескерткіші.
2. КҮМБЕЗ
Болды ол алға тартар арымыздай,
Болды ол аппақ адал жанымыздай.
Кім оған тебіренбес, күңіренбес,
Болмаса жүрегі тас, қаны мұздай.
Тұратын тұлғасынан мін сезілмей,
Ғасырлар сирек табар ұлды өзіңдей.
Далаға мұнара боп тұрып қалды,
Елімнің елдігінің күмбезіндей.



Пікірлер (1)

Жаннур Аилбаева

Өте жақсы жазылған

Пікір қалдырыңыз

Биылғы жаз жаңбыр боп өтті

  • 0
  • 1

Биылғы жаз жанбыр боп өтті,
Ұсақ балапан жаңбырлар
Мөлдір жаңбырлар
Теректерге жауды да кетті.

Толық

Жаманшұбар даласында

  • 0
  • 1

(Оның өзінше)
Ол айтты:
Қара байтақ бұл далаға,
Жүрегің құстай ұшып, қуана ма?

Толық

Жеке шумақтар

  • 0
  • 0

Ақын жасау қолында емес сыншының,
Тілді жасау қолында емес тілшінің,
Халық өзі тіл мұхитын ағызып,
Халық өзі тұрғызады жыр шыңын.

Толық

Қарап көріңіз