Өлең, жыр, ақындар

Бестау бауырында

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1943
Аспанға сырлы жебедей
Шаншылып қалған көк таулар.
Толқынға батқан кемедей
Бұлттарға батпай тоқтаңдар!
Сүйгендей таңғы сәулені
Ғашықпын, таулар, сендерге.
Қарағай исі, тау желі
Тулайды менің кеудемде.
Бүршігін шашып ұшқындап,
Тулайды шипа суларың.
Өлеңім мұнда күш шыңдап,
Шулайды ұйқас, ырғағым.
Денеге қонған ем болып,
Сулары нәрлі, жер бұл құт!
Кавказда таңғы жел болып,
Ұшып жүр Демон-Лермонтов!
Айтады оның өлеңін
Өзен мен орман таңғы шақ.
Кавказдың шолып көлемін,
Тұрады ол сонау тауға ұсап.
Келеді ол асқақ жырменен
Жылдарды аттап қиырдан.
Музаны ол көзге ілмеген
Муза оған қайта сыйынған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Салават жекпе-жекте

  • 0
  • 0

Көк найзаны қару етіп,
Жекпе-жек деп айқайлаған.
Ажалынан ағып өтіп,
Атын қарсы қайта айдаған.

Толық

Таңғы автобустар

  • 0
  • 0

Атпаған кез таң әлі,
Тек көшеде жанады
Светафорлар жанары.
Жарып түнгі ауаны

Толық

Почта жәшігі туралы жыр

  • 0
  • 0

О, менің қарағайларым,
Білмейтін ашу-айбарды.
Күзде де көк,
Қыста да көк

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар