Өлең, жыр, ақындар

Композитор

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2400
(Бақытжанға)
Торлап кеткен бұлттардай ой қабағын, ,
Алған шымыр денесіп жайлап ағын,
Ақ, көгілдір, нарт қызыл сәулелердей
Төңірегі тұтасқан айнала үн.
Сол үндермен биіктеп, төмен түсіп,
Ән шарықтап, жатады өлең ұшып,
Әр толқынның ойнайды кеудесінде,
Белдеседі дауылмен ерегісіп.
Өнер оған сиқырлы ауыр дерттей,
Ән дариясын ағады жарып көктей,
Лапылдайды, шалқиды жалын атып,
Әйтеуір ол қалады жанып кетпей!
* * *
Өмірдің түні болмай ма,
Дүниені көзден жасыратын?
Өмірдің күні болмай ма,
Аспаны шайдай ашылатын?
Адамның сыры болмай ма?
Өзгеден жасыратын?
Адамның мұңы болмай ма.
Кектеніп ашынатын?
Адам сырын жырласам айып па,
Жүрегінен хат тасушы боп.
Адам мұңын жырласам айып па,
Арманының жоқтаушысы боп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аманат

  • 0
  • 0

Көк теңіздің от төсі,
Барады қызыл күн батып,
Сөйлейді ауру көкесі
Баласына тіл қатып.

Толық

Туған жермен сырласу

  • 0
  • 0

Уа, Торғай, тыңда мені, қымбатты анам,
Бала боп барсам аунап-қунап қалам.
Желіңе, толқыныңа, жаңбырыңа
Жасқанбай жанымдағы сырды ақтарам.

Толық

Бақыт үшін қиып жан

  • 0
  • 0

Бақыт үшін қиып жан,
Жығылғанда партизан.
Осы жерге кетіпті,
Жүрегінен тамып-қан.

Толық

Қарап көріңіз