Өлең, жыр, ақындар

Композитор

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2346
(Бақытжанға)
Торлап кеткен бұлттардай ой қабағын, ,
Алған шымыр денесіп жайлап ағын,
Ақ, көгілдір, нарт қызыл сәулелердей
Төңірегі тұтасқан айнала үн.
Сол үндермен биіктеп, төмен түсіп,
Ән шарықтап, жатады өлең ұшып,
Әр толқынның ойнайды кеудесінде,
Белдеседі дауылмен ерегісіп.
Өнер оған сиқырлы ауыр дерттей,
Ән дариясын ағады жарып көктей,
Лапылдайды, шалқиды жалын атып,
Әйтеуір ол қалады жанып кетпей!
* * *
Өмірдің түні болмай ма,
Дүниені көзден жасыратын?
Өмірдің күні болмай ма,
Аспаны шайдай ашылатын?
Адамның сыры болмай ма?
Өзгеден жасыратын?
Адамның мұңы болмай ма.
Кектеніп ашынатын?
Адам сырын жырласам айып па,
Жүрегінен хат тасушы боп.
Адам мұңын жырласам айып па,
Арманының жоқтаушысы боп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Керуенші келіншек

  • 0
  • 0

Ақша жүзі қоңырқай,
Күйдіргендей күн ептеп.
Арбасына ақ бидай,
Атып жатыр күректеп.

Толық

Садықбек

  • 0
  • 0

Бұрқырап жатқан борнылдақ құм ақ шаңы,
Қиялдай бұлдыр Қызылорда ақшамы.
Садықбек досым, сары қауындай сап-сары,
Аралаушы ек-ау сарыала күзде бақшаны.

Толық

Өлеңті

  • 0
  • 0

Өлеңті шымырлап ағады жай,
Құймайды теңіздерге.
Абайдың «Сегізаяғындай»
Тарайды сегіз көлге.

Толық

Қарап көріңіз