Өлең, жыр, ақындар

Дауыл сұңқары

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1813
(Горький туралы)
Қара бұлттарды жарып,
Қара топандай ағып,
Дүниені шайып бір өткен.
Қап-қара найзалардай,
Қап-қара найзағайлардай
Жүзі дір еткен.
Күнмен бір күйініп,
Күңіренген кекті үні.
Кесек-кесек бұлттарды үйіріп,
Еңсерген екпіні.
Бір биік шығандап,
Бір төмен ағындап,
Қиқу сап ұрандап,
Бұрқ етіп жалындап,
Жұлдыздай аққан
Ойнатып от күшін.
Қанатымен қаққан
Толқынның топшысын.
Дауылды шақырып
Бұлт бойлап тік тұрған,
Жауызды жапырып
Жартасқа бұқтырған
Революция жыр-әні,
Азаттық іңкәрі,
Атой сап жүр әлі
Дауылдың сұңқары.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түтік

  • 0
  • 0

Өртейді жарақатты жанды күйік,
Өмірдің тартқандай бір алды тұйық,
Шілдеде семген гүлге су сепкендей
Жалма-жан жатты дәрігер қанды құйып.

Толық

Қарақұмда

  • 0
  • 0

Күннің көзі өртеп шөл тек
Үміт күтіп жатыпты алдан.
Жер бетінде жентек-жентек
Сұр толқындар қатып қалған.

Толық

Керуенші келіншек

  • 0
  • 0

Ақша жүзі қоңырқай,
Күйдіргендей күн ептеп.
Арбасына ақ бидай,
Атып жатыр күректеп.

Толық

Қарап көріңіз