Өлең, жыр, ақындар

Дауыл сұңқары

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1698
(Горький туралы)
Қара бұлттарды жарып,
Қара топандай ағып,
Дүниені шайып бір өткен.
Қап-қара найзалардай,
Қап-қара найзағайлардай
Жүзі дір еткен.
Күнмен бір күйініп,
Күңіренген кекті үні.
Кесек-кесек бұлттарды үйіріп,
Еңсерген екпіні.
Бір биік шығандап,
Бір төмен ағындап,
Қиқу сап ұрандап,
Бұрқ етіп жалындап,
Жұлдыздай аққан
Ойнатып от күшін.
Қанатымен қаққан
Толқынның топшысын.
Дауылды шақырып
Бұлт бойлап тік тұрған,
Жауызды жапырып
Жартасқа бұқтырған
Революция жыр-әні,
Азаттық іңкәрі,
Атой сап жүр әлі
Дауылдың сұңқары.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нева толқындары

  • 0
  • 0

Сонау түнек заманда
Еркін құлаш соза алмай.
Тұрды Пушкин жағаңда,
Нева, сенен көз алмай.

Толық

Балалық досы

  • 0
  • 0

Достары қандай ыстық балалықтың,
Мен оны көп жылдан соң жаңада ұқтым.
Жарысу жалаң аяқ қызық еді,
Астында сіркіреген қара бұлттың.

Толық

Бидай туралы баллада

  • 0
  • 0

Күн күледі,
Гүл күледі қырларда.
Әрі күн боп,
Әрі гүл боп

Толық

Қарап көріңіз