Өлең, жыр, ақындар

Бидайық

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2121
Жайқалады бидайық
Ленинград аэропорты алаңында.
Жайқалады бидайық
Пулковтың қабағында.
Жайқалады бидайық көз алдымда,
Жайқалады бидайық өз жанымда.
Қайдан келді бидайық, қайран қалдым,
Сарыарқаның сап-сары сәулесі ме?
Сонау өткен сұрапыл майдандарды
Сап-сары бидайықтар салды есіме.
Мен кетерде:— Далаңды сыйла, ұлым,—
Деп анам қарай-қарай қалып еді,
Жасын төгіп Торғайдың бидайығын
Жан қалтама ырым ғып салып еді.
Жараландым үш рет, жараландым,
Көп досымнан көз жазып дара қалдым,
Бидайығым қалған-ды осы өлкеде
Бір ұшына түюлі орамалдың.
Одан бері талай бұлт көшкен шығар,
Ол күндер емес тіпті естен шығар,
Мүмкін менің қанымнан
Ленинградқа,
Волховқа
Сап-сары бидайықтар өскен шығар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түркістан жотасы

  • 0
  • 0

Ақ мақтадай басын жапқан ақша қар,
Орта Азия ортасында ақсақал.
Түркістанның алашұбар жотасы
Тұрды қарап тілегендей сәт-сапар.

Толық

Аттары мәлімсіз достар

  • 0
  • 0

Самолеттермен гурілдеп,
Алдымнан тағы шықты ұрыс.
Жөнелді жанып дүрілдеп,
Жататын орман тып-тыныш.

Толық

Жол үстінде

  • 0
  • 0

Ертайға
Жапырақтың көктемгі бала кезі,
Айдын көлдер секілді дала көзі.
Келе жатыр бізді алып Қостанайға

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер