Өлең, жыр, ақындар

Кәрілік – құтылмайтын бір қазған ор...

  • 14.04.2015
  • 2
  • 1
  • 16107
Кәрілік – құтылмайтын бір қазған ор,
Қайратсызға өмірдің бейнеті зор.
Өлмейтін, жазылмайтын сол аурумен
Жалғанда жан болмайды кәріден қор.

Жас баласын әлпештер ата-анасы,
Бәйек болып келгенше бар шамасы.
Сүйткен ұлы ержетіп жігіт болса,
Бұзылар ата-анаға көзқарасы.

Қартайған соң балаға ата жақпас,
Атанады «алжыған бір қу қақпас».
Сүйген жары тілінен сүймек түгіл,
Оның етін менсініп жылан шақпас.

Жар сүймесе, баласы жай білмесе,
Қанды жасы көзінен қайтып ақпас.
Ием деп еркелеген ит болмаса,
Ол сорлы жылы жүзді бір дос таппас.

Әрине, балаң білсе қадіріңді,
Орындап екі айтқызбай әміріңді.
Жасыңнан жаны сырлас жарың болса,
Қылп еткізбей білетін тамырыңды.

Олай болса тілегің табылынды,
Назаланба, бойға жи сабырыңды.
Ол болмаса, өмірден өлім артық,
Өзің қазып дайында қабырыңды.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Ғылымсыз адам – айуан...

  • 1
  • 4

Ғылымсыз адам – айуан,
Не қылсаң да, ғылым бiл.
Ғылымға да керек жан,
Ақылсыз болса, ғылым тұл.

Толық

Өлтірдің, онан таптың қандай пайда...

  • 1
  • 1


Өлтiрдiң, онан таптың қандай пайда,
Өмiр сүрiп жүрушi ем жазда сайда.
Жетiмдiк қандайлығын көзiң көрдi,
Кешегi тiрi жүрген әкең қайда?!

Толық

Мен жатырмын оңаша...

  • 2
  • 1

Мен жатырмын оңаша,
Жастанғаным томаша.
Жан шыдамас мұныма,
Жалғыз Әупіш болмаса.

Толық

Қарап көріңіз