Өлең, жыр, ақындар

Мұса жәлел ескерткіші

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3463
Аяқ-қолы қыл арқанмен байлаған,
Тұр ол бүгін ескерткішке айналған.
Көгершіндер төбесінде ұшады
Тірі қалған қиялындай майданнан.
Ет жүрегің түскендей-ақ бір аунап,
Көргеніңде көз кетеді тұмандап.
Гете туған, Гейне туған сол жерде
Кім ақынды ұстады екен бұғаулап?!
Ажал, ажал, азу тісі сақылдап,
Жөнелгенде дарға асуға ақынды ап,
Тау жарылып, атылмады неге өзен,
Неге жасын түспей қалды шатырлап?!
Ақындарды болады жер айдауға,
Дарға асып, жалғыз оқпен жайғауға.
Аймен туып, күнмен бірге шығатын,
Ал өлеңін күш жетпейді байлауға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көк таулар

  • 0
  • 0

Көк аланың үйіріндей,
Көк таулар иін тірескен.
Аспанды жайлап үйіндей,
Көк ала бұлтпен бір өскен.

Толық

Қоңырау қағылды

  • 0
  • 0

Қоңырау қағылып,
Жылжыды эшелон.
Сағымды жамылып,
Қалды артта неше жон.

Толық

Еске алу

  • 0
  • 0

«Біздің елдің гүлге толған бағы бар,
Гүлдер жайлы бұлбұлдардың әні бар.
Жиын-тойда, мерекеде айтарсың
Осы әнімді азырқанбай қабыл ал!»

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер