Өлең, жыр, ақындар

Мұса жәлел ескерткіші

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3342
Аяқ-қолы қыл арқанмен байлаған,
Тұр ол бүгін ескерткішке айналған.
Көгершіндер төбесінде ұшады
Тірі қалған қиялындай майданнан.
Ет жүрегің түскендей-ақ бір аунап,
Көргеніңде көз кетеді тұмандап.
Гете туған, Гейне туған сол жерде
Кім ақынды ұстады екен бұғаулап?!
Ажал, ажал, азу тісі сақылдап,
Жөнелгенде дарға асуға ақынды ап,
Тау жарылып, атылмады неге өзен,
Неге жасын түспей қалды шатырлап?!
Ақындарды болады жер айдауға,
Дарға асып, жалғыз оқпен жайғауға.
Аймен туып, күнмен бірге шығатын,
Ал өлеңін күш жетпейді байлауға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл білдіру

  • 0
  • 0

Үзілген көк жиегінен
Жаңбырындай күзгі аспанның,
Домалайды иегіңнен
Мөлдір моншақ көз жастарың.

Толық

Жетіқара белесінде

  • 0
  • 0

I. ЖАҢБЫРЛЫ КҮЗДЕ
Қостанайдан, газеттен
Біз тарттық Жетіқараға.
Жаңбырлы күз.

Толық

Беріктік

  • 0
  • 0

Айнала тастай түн күңгірт,
Айтып ең маған сен сырды.
Жұлдыздар сөнді, жел жым-жырт,
Ойланып орман тұр мүлгіп,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар