Өлең, жыр, ақындар

Мұса жәлел ескерткіші

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3417
Аяқ-қолы қыл арқанмен байлаған,
Тұр ол бүгін ескерткішке айналған.
Көгершіндер төбесінде ұшады
Тірі қалған қиялындай майданнан.
Ет жүрегің түскендей-ақ бір аунап,
Көргеніңде көз кетеді тұмандап.
Гете туған, Гейне туған сол жерде
Кім ақынды ұстады екен бұғаулап?!
Ажал, ажал, азу тісі сақылдап,
Жөнелгенде дарға асуға ақынды ап,
Тау жарылып, атылмады неге өзен,
Неге жасын түспей қалды шатырлап?!
Ақындарды болады жер айдауға,
Дарға асып, жалғыз оқпен жайғауға.
Аймен туып, күнмен бірге шығатын,
Ал өлеңін күш жетпейді байлауға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түтік

  • 0
  • 0

Өртейді жарақатты жанды күйік,
Өмірдің тартқандай бір алды тұйық,
Шілдеде семген гүлге су сепкендей
Жалма-жан жатты дәрігер қанды құйып.

Толық

Ғафур гулям

  • 0
  • 0

Арпапайдың көшесінде тұратын,
Жолдас маған өзбектегі ұлы ақын.
Алпыс жылға аяғынан шалдырмай,
Жас күнінің сақтаған нұр,

Толық

Николай тихоновқа

  • 0
  • 0

Қан толқып, Нева, Волхов суларында,
Қоршауда Ленинград тұрғанында.
Окопта бірге болып жүретұғын,
Біздермен сенің солдат жырларың да.

Толық

Қарап көріңіз