Өлең, жыр, ақындар

Мұса жәлел ескерткіші

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3445
Аяқ-қолы қыл арқанмен байлаған,
Тұр ол бүгін ескерткішке айналған.
Көгершіндер төбесінде ұшады
Тірі қалған қиялындай майданнан.
Ет жүрегің түскендей-ақ бір аунап,
Көргеніңде көз кетеді тұмандап.
Гете туған, Гейне туған сол жерде
Кім ақынды ұстады екен бұғаулап?!
Ажал, ажал, азу тісі сақылдап,
Жөнелгенде дарға асуға ақынды ап,
Тау жарылып, атылмады неге өзен,
Неге жасын түспей қалды шатырлап?!
Ақындарды болады жер айдауға,
Дарға асып, жалғыз оқпен жайғауға.
Аймен туып, күнмен бірге шығатын,
Ал өлеңін күш жетпейді байлауға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Индиялық досқа

  • 0
  • 0

Қалыпты ол кез жадымда,
Еді осындай күн ашық.
Алматының бағында
Көп қыдырдық сырласып.

Толық

Редактор

  • 0
  • 0

Көп көздерден қаралып,
Қолдан шыққан әр әріп.
Қорғасыннан құйылып,
Біткенінше қаланып,

Толық

Гүл сатушы бала

  • 0
  • 0

(Шетелге барған бір жолдастың
аузынан)
Нью-Йоркті болар емес түсініп,
Темекінің түтінінен іші бұлт.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер