Өлең, жыр, ақындар

Мұса жәлел ескерткіші

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3511
Аяқ-қолы қыл арқанмен байлаған,
Тұр ол бүгін ескерткішке айналған.
Көгершіндер төбесінде ұшады
Тірі қалған қиялындай майданнан.
Ет жүрегің түскендей-ақ бір аунап,
Көргеніңде көз кетеді тұмандап.
Гете туған, Гейне туған сол жерде
Кім ақынды ұстады екен бұғаулап?!
Ажал, ажал, азу тісі сақылдап,
Жөнелгенде дарға асуға ақынды ап,
Тау жарылып, атылмады неге өзен,
Неге жасын түспей қалды шатырлап?!
Ақындарды болады жер айдауға,
Дарға асып, жалғыз оқпен жайғауға.
Аймен туып, күнмен бірге шығатын,
Ал өлеңін күш жетпейді байлауға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түтін

  • 0
  • 0

Суық түннен тұрмақшы,
Таңда бақты тоңдырмақ.
Жас алманы ұрмақшы,
Жас өмірді солдырмақ.

Толық

Павлов

  • 0
  • 0

I
Құмартқан ол бір жан еді
Биікке бала кезінен.
Жұлдызды аспан әлемі,

Толық

Ұйқыдан соң

  • 0
  • 0

Ұйқыдан соң
Жапырақпын
Жаңбыр шайып жаңарған.
Ұйқыдан соң

Толық

Қарап көріңіз