Өлең, жыр, ақындар

Сергей тюленин

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1798
Құлаққа ажал үні келіп,
Әлем-тапырық соғыстың күлі көміп,
Қуарып, гүлі семіп,
Краснодон кетті кенет күңіреніп.
Қаланың қақырады қабырғасы,
Өртенді қарлығашы,
Айналды, тас қамалға Краснодон
Қолына қару алды кәрі-жасы.
Түн. Ел ұйқыдан оянбаған, Таң атуға таяу қалған.
Краснодон үстінде Қызыл ту —
Жанады жел өтінде аяулы арман.
Бір күш бар қас дұшпанды қалтыратқан,
Оны іздеп таба алмайды атыраптан,
Жау жатқан үйге тиді ирелеңдеп,
Жалаңдап жалын тілі жапырақтан.
....Шынықты ол қап-қара дауылда өсіп,
Лапылдаған, шатырлаған жалын кешіп.
Еріне деген елдің махаббаты
Гүл болып желкілдейді қабірде өсіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Михаил светлов

  • 0
  • 0

Қимаймын оны өлімге
Жүргендей ол Пиреней тауларында,
Италия көгінде,
Франция жерінде,

Толық

Алматыға қайтарда

  • 0
  • 0

Уфадан қош айтысып кетерімде
Жол болсын,- дейді шулап жасыл нулар.
Қайтадан шақырады етегіне
Алатау бауыры –гүл, басы – мұнар.

Толық

Ғазиз ана

  • 0
  • 0

Бір күні дүниеге қарадым мен,
Ну орман жатты өзен алабы кең.
Жайқалды қыз табиғат қызыл гүлмен,
Бәрін де жылытты күн жанарымен.

Толық

Қарап көріңіз