Өлең, жыр, ақындар

Сергей тюленин

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1689
Құлаққа ажал үні келіп,
Әлем-тапырық соғыстың күлі көміп,
Қуарып, гүлі семіп,
Краснодон кетті кенет күңіреніп.
Қаланың қақырады қабырғасы,
Өртенді қарлығашы,
Айналды, тас қамалға Краснодон
Қолына қару алды кәрі-жасы.
Түн. Ел ұйқыдан оянбаған, Таң атуға таяу қалған.
Краснодон үстінде Қызыл ту —
Жанады жел өтінде аяулы арман.
Бір күш бар қас дұшпанды қалтыратқан,
Оны іздеп таба алмайды атыраптан,
Жау жатқан үйге тиді ирелеңдеп,
Жалаңдап жалын тілі жапырақтан.
....Шынықты ол қап-қара дауылда өсіп,
Лапылдаған, шатырлаған жалын кешіп.
Еріне деген елдің махаббаты
Гүл болып желкілдейді қабірде өсіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үкілі

  • 0
  • 0

Үкілі, тау біткейнен аласасың,
Үйілген алаңқайра ала тасың.
Үкілі, қыз секілді ертедегі,
Үйіріп жолаушыны қаратасың.

Толық

Белоруссия

  • 0
  • 0

Қойныңа ендім құмартып,
Орманға толы өлкеңнің.
Түтіннен түсің мұнартып,
Сен кеше жанып өртендің.

Толық

Адам өлмейді

  • 0
  • 0

Адам аледі —
От басында,
Кейде жолда:
Апатта,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер