Өлең, жыр, ақындар

Сергей тюленин

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1794
Құлаққа ажал үні келіп,
Әлем-тапырық соғыстың күлі көміп,
Қуарып, гүлі семіп,
Краснодон кетті кенет күңіреніп.
Қаланың қақырады қабырғасы,
Өртенді қарлығашы,
Айналды, тас қамалға Краснодон
Қолына қару алды кәрі-жасы.
Түн. Ел ұйқыдан оянбаған, Таң атуға таяу қалған.
Краснодон үстінде Қызыл ту —
Жанады жел өтінде аяулы арман.
Бір күш бар қас дұшпанды қалтыратқан,
Оны іздеп таба алмайды атыраптан,
Жау жатқан үйге тиді ирелеңдеп,
Жалаңдап жалын тілі жапырақтан.
....Шынықты ол қап-қара дауылда өсіп,
Лапылдаған, шатырлаған жалын кешіп.
Еріне деген елдің махаббаты
Гүл болып желкілдейді қабірде өсіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ленинград ақындарына

  • 0
  • 0

Соққанда сойқан дауылдар,
Темірді ұнтап,
Тас жұтқан,
Қалдыңдар қалай, бауырлар,

Толық

Қобыз

  • 0
  • 0

Дала бір жұлдызы жоқ қаралы аспан,
Көгінде ана зарлап, бала адасқан.
Үміт бір шала-жансар ақсақ киік,
Тағдыр бір асау құнан ала қашқан.

Толық

Өкініш

  • 0
  • 0

Естіген жоқпыз сөзін де,
Онымен бірге жүрмедік.
Дариға-ай, тірі кезінде
Қалмадық жүзін бір көріп.

Толық

Қарап көріңіз