Өлең, жыр, ақындар

Мәди

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 4684
Атыңнан айналайын, Қарқаралы,
Сенен бұлт, менен қайғы тарқамады.
Мәди.
Мәдидің Мәліксайда моласы бар,
Бір соқпай кетпейді оған жолаушылар.
Білмеймін қадап кеткен қанжары ма,
Тік өскен Бұғылыда сонау шынар?
Астасқан алғы үміті, мұңы елімен,
Айқасқан қайран батыр мың өліммен.
Құлапты Қарқаралы құшағына,
Қан саулап оққа ұшқан жүрегінен.
Қан қатып қара жерге сауыс тұрып,
Шулапты қарағайлар дауыс қылып.
Әрбір шың Мәди болып сескендіріп,
Қашыпты қара түнде жау ышқынып.
Халқына тиген талай қайырымы,
Құлаған қызыл арай ақ иығы,
Тауларын Қарқаралы күңірентіп,
Тұрады баяғыша Мәди үні...
«Атыңнан айналайын, Қарқаралы,
Сенен бұлт, менен қайғы тарқамады.
Сайыңда сайғақ құрлы сая таппай,
Мен болдым бір сорлы жан Арқадағы...»
Мәдидің Мәліксайда моласы бар,
Бір соқпай кетпейді оған жолаушылар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеке шумақтар

  • 0
  • 0

Ақын жасау қолында емес сыншының,
Тілді жасау қолында емес тілшінің,
Халық өзі тіл мұхитын ағызып,
Халық өзі тұрғызады жыр шыңын.

Толық

Достық

  • 0
  • 1

Демалыстың бірінде,
Ұмыттым мен ай, күнін,
Отырдық біз үйінде
Жұмағали Саинның.

Толық

Алатау

  • 0
  • 1

Жұлдыздарға тіреп қойып асқарын,
Бұлақтармен жазып өмір дастанын,
Бүкіл қазақ кеудесіндей Алатау —
Күншығыстың көтеріп тұр аспанын.

Толық

Қарап көріңіз