Өлең, жыр, ақындар

Мәди

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 4619
Атыңнан айналайын, Қарқаралы,
Сенен бұлт, менен қайғы тарқамады.
Мәди.
Мәдидің Мәліксайда моласы бар,
Бір соқпай кетпейді оған жолаушылар.
Білмеймін қадап кеткен қанжары ма,
Тік өскен Бұғылыда сонау шынар?
Астасқан алғы үміті, мұңы елімен,
Айқасқан қайран батыр мың өліммен.
Құлапты Қарқаралы құшағына,
Қан саулап оққа ұшқан жүрегінен.
Қан қатып қара жерге сауыс тұрып,
Шулапты қарағайлар дауыс қылып.
Әрбір шың Мәди болып сескендіріп,
Қашыпты қара түнде жау ышқынып.
Халқына тиген талай қайырымы,
Құлаған қызыл арай ақ иығы,
Тауларын Қарқаралы күңірентіп,
Тұрады баяғыша Мәди үні...
«Атыңнан айналайын, Қарқаралы,
Сенен бұлт, менен қайғы тарқамады.
Сайыңда сайғақ құрлы сая таппай,
Мен болдым бір сорлы жан Арқадағы...»
Мәдидің Мәліксайда моласы бар,
Бір соқпай кетпейді оған жолаушылар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Меруерт

  • 0
  • 1

Тырналар көкте тырулап,
Құрақтар көлде суылдап.
Бұлттар жапты аспанды,
Күз өмірі басталды.

Толық

Көктем келеді

  • 0
  • 3

Көктем келеді, келеді
Қызылды-жасылды
Қызғалдақпенен.
Қырдан гүлдер тереді

Толық

Қарқаралы қызы

  • 0
  • 0

Қарқаралы басында жалғыз арша,
Хатқа жүйрік сол қалқам мұсылманша.
Халық өлеңі.
Қарқаралы бауырында,

Толық

Қарап көріңіз