Өлең, жыр, ақындар

Табынамын

  • 08.05.2016
  • 0
  • 0
  • 3088
Сыр айтудан өзіңе қысылмадым.
Осы ма, сүю деген тылсым, жалын,
Ұмыттым өзімді өзім. Соңғы кезде.
Сен менің есімді алып жүрсің, жаным?
Сен барсың, Басқа ешкім де керек емес .
Тастадым, жырды, мұңды –құрсын, бәрін!

Апырау –ау, бұл не сезім ел кешпеген,
Қалмады титтей сабыр,менде ес деген.
Жеттің –ау көп аңсатып кемес-деп ем,
Саған ессіз бас иіп,белді будым,
Еш адамға ешқашан сенбеске мен.

Сен маған жауқазын ба ең,лағылгүл ме ең,
Сен арқылы көңіліме жалын кірген.
Сен арқылы өмірдің бәрін білген,
Сенде қандай күш барын біле алмадым.
Әйтеуір табындым мен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегіңнен жай тапсам

  • 0
  • 0

Сүйгенім де өзіңсің және алғашқым,
Өзіңменен өмірге қадам бастадым.
Табылса егер бір жігіт саған мендей,
Сендей жанды ешқашан таба алмаспын.

Толық

Махаббат-сезім сәбиі

  • 0
  • 0

Махаббатты серік қып балдан шырын,
Міне,адамдар тағы бір арман шыңын.
Өтінерім, қашанда тату болып,
Жетегінде кетпеңдер алдамшының.

Толық

Жазылмаған жырым сенсің

  • 0
  • 0

Иланарсың, иланбассың бұған шын,
Сен мен үшін жазылмаған жыр-әнсің.
Аз дейсің бе, қайғы-азапты мен көрген,
Неге мені күттіруге құмарсың.

Толық

Қарап көріңіз