Болар іс
- 0
- 0
Қыз бөлмеден шығарып,
жапты есікті жай ғана.
Түк үқпады бұл анық,
жайлы, тыныш айнала.
Бұл үйдің барлық халқы нық,
шетінен тұлға шіренген.
Қамдарын ойлап шарқ ұрып,
шырылдап жалғыз жүрем мен.
Көк аспанға қараймын,
жұлдыздарды санаймын.
Осынша көп моншақты
төгіп кеткен қалай кім?
Жанайым
Мықыт өлең