Ұйқта, жаным...
- 0
- 0
Қақпа жабық. Толқындар келіп қашып,
қайта-қайта шарбақты соққылайды.
Долы теңіз жанынан көбік шашып,
жалмағандай Күнді де от шырайлы.
Сен үшін сонау алыстардағы елес ем
Сен үшін сонау алыстардағы елес ем,осынша мені арман қып келдің неге сен.
«Сыртыңнан сүйіп жүретінімді
сезуші едің ғой» демесең,
мен саған ғашық емес ем.
Бас иген көп-көп бозбалаларға паңдана
асқақтау басып, бақытты болдым. «Сонда да
жан-жүрегіңді толтырар бір жан
жетпей жүрді ғой» демесең,
мен саған ғашық емес ем.
Бір дауыл сәттің соғарын сезіп жүргенмен,
сен екеніңді білген бе ем...
Әйтеуір, жаным, «бұл күнде менсіз
жүре алмайсың ғой» демесең,
мен саған ғашық емес ем.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қаладағы өмір
- 0
- 0
Болмаса да самсаған тал-терегі,
кең болатын қазақтың арқа-жеңі.
Отын іздеп, су іздеп жүргенде де
даламыздай жанымыз дарқан еді.
«Ондының» оты
- 0
- 0
Қиялды баурап қыр-арман,
қызғалдақ - белге шақырдың.
Көзімді аша алмай тұманнан,
адасып келе жатырмын.
Жанайым
Мықыт өлең