Өлең, жыр, ақындар

Жүрсем деймін көңіл шат, гүлді алаңдай

  • 19.07.2016
  • 0
  • 0
  • 9431
Жүрсем деймін көңіл шат, гүлді алаңдай,
жанарыма, жаныма мұң қамалмай.
Жақтырмайды біреулер, менің үнім
желкесін тырнағандай.
Қарасады
бағзы бір шыңдары да
(шың
дейміз-ау төбедей тұлғаны да!)
мен айыпты секілді
табиғаттың
туғызған жырларына.
Сүйсінгенде әніме тәнті халық,
дақ түскендей басқаның даңқына анық
қуанбайды,
жүргендей мен солардың
талантын тартып алып.
Біледі олар:
өмірім, әнім, гүлім,
қуанышым, жастығым, сәнім де - үнім.
Мақтамасын. Неге олар дірілдейді
айтуға әділдігін?
Мінезіме ойнайды ессіз кейде,
бұдан бірақ жүрекке кек сіңбей ме?!
Әлде жырдың көгінен жұлдыздардай
тез ағып өтсін дей ме?
Асығамын мен содан, аласұрам,
(біле тұра қажетін сана, шыдам)
жарылсам да,
кетем деп атқылатып
жыр селін шарасынан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анама

  • 0
  • 25

Кеудеңде мені тербеттің, жас шыбық енді көктеді.
Мінеки мен де ер жеттім, еңбегің бекер кетпеді.
Өмірде мынау ең жақын, аяулым сенсің, анашым!
Болмаса мейлі зор даңқың, мен үшін бірақ данасың.

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Адамдар-ай сыртынан жылтыраған,
сырты жылтыраса да, құлқы харам.
Сол шындықты бүкпесіз айтсам болды,
бар ғаламның төнеді бұлты маған.

Толық

Оғыланды тауы

  • 0
  • 0

Адасып келем,
дала асып келем елсізде
түн менен ойға қамалып,
жусан иісінен нәр алып.

Толық

Қарап көріңіз